Google
This is a digital copy of a book that was prcscrvod for gcncrations on library shclvcs bcforc it was carcfully scanncd by Googlc as part of a projcct
to make the world's books discoverablc onlinc.
It has survived long enough for the copyright to cxpirc and thc book to cntcr thc public domain. A public domain book is one that was never subjcct
to copyright or whose legal copyright term has expircd. Whcthcr a book is in thc public domain may vary country to country. Public domain books
are our gateways to the past, representing a wealth of history, cultuie and knowledge that's often difficult to discovcr.
Marks, notations and other maiginalia present in the original volume will appear in this flle - a reminder of this book's long journcy from thc
publishcr to a library and fmally to you.
Usage guidelines
Googlc is proud to partncr with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to thc
public and wc arc mcrcly thcir custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing tliis resource, we liave taken stcps to
prcvcnt abusc by commcrcial partics, including placing lcchnical rcstrictions on automatcd qucrying.
Wc also ask that you:
+ Make non-commercial use ofthefiles Wc dcsigncd Googlc Book Scarch for usc by individuals, and wc rcqucst that you usc thcsc filcs for
personal, non-commercial purposes.
+ Refrainfivm automated querying Do nol send aulomatcd qucrics of any sort to Googlc's systcm: If you arc conducting rcscarch on machinc
translation, optical character recognition or other areas where access to a laige amount of tcxt is hclpful, plcasc contact us. Wc cncouragc thc
use of public domain materials for these purposes and may be able to help.
+ Maintain attributionTht GoogXt "watermark" you see on each flle is essential for informingpcoplcabout thisprojcct and hclping thcm lind
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it.
+ Keep it legal Whatcvcr your usc, rcmember that you are lesponsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just
bccausc wc bclicvc a book is in thc public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other
countrics. Whcthcr a book is still in copyright varies from country to country, and wc can'l offer guidance on whether any speciflc usc of
any speciflc book is allowed. Please do not assume that a book's appearancc in Googlc Book Scarch mcans it can bc uscd in any manncr
anywhere in the world. Copyright infringement liabili^ can be quite severe.
About Google Book Search
Googlc's mission is to organizc thc world's information and to makc it univcrsally acccssiblc and uscful. Googlc Book Scarch hclps rcadcrs
discovcr thc world's books whilc hclping authors and publishcrs rcach ncw audicnccs. You can scarch through thc full icxi of ihis book on thc wcb
at |http://books.qooqle.com/|
,GoogIe
,GoogIe
,GoogIe
,GoogIe
INDEX SCHOLARYM
PVBLICE ET PRIVATIM
pj
ACADEMIA GEORGIA AVGVSTA
PER SBMESTRE AESTIVVM
A DIE IX. M. APRILIS TSQTE AD XV. M. ATGVSTI A. MDCCCLXXXXn
HABENDABVH.
Miaceila Ciceroniana FRIDERICVS LEO praeimBit.
60TTINGAE
OrPtOIHA ACADKUICA DIETKBICHIANA TYPJ8 EX PRBBfJlT.
,GoogIe
,e V(5, V-^<3
Ksvw^a^jJX^ ' Aj,^.M^
,GoogIe
ACADEMIAE GEORGUE AVGVSTAE
PRORECTOR
VDALRICU8 DE WILAMOWITZ-MOELLENDORFF
CVM SENATV.
M. Tnlli Ciceronis ad Atticom epistolas notum est vidiase Cornelium Nepotem,
gni ista de eis scripserit Attico Tivo (c. 16) : quamquam eum praedpue dHexit Cicero, ut ne
frater quidem n Quintus earior fuerit aut famHiarior. ei rei sunt indicio praeter eos libros
t» gttibus de eo fadt fneniionem, gui in vulgus sunt editi, XI volumina ^tistularum ab con-
Bulatu eius usque ad extremum tempus ad AUicum missarum; guae gui legat non mi^um
desideret historiam contextam eorum temporum. serraTit igitor epistolas nobilis amici
Atticns voluniinibns dispositas nt Attici servaverat Cicero (ad Att. IX 10, 4 evolvi poh*-
tnen epistularum tuarum , quod ego sub signo habeo savoque dUigentissime) , legendas con-
cessit familiaribQa , pnblici inris non fecit. neqae enim fieri potnisse dicemns, ut impe-
rante Augnsto sive etiam Tiberio , ab Attico praesertim , in vnlgus cderentnr talia
scripta de Divo lolio (XV, 4, 3] iUum quem di mortuum perduint, cf. 20, 3 di illi mortuo,
qui tmguam Suthrotum. qnae si iam edita foissent, manere potniasent, ut similia in
Pbilippicis librisque de divinatione et de officiis, tnnc temporis edi non potuenmt. idem
cadit in epistulas familiares, iu quibns qnod legitur odium Hlud hominis tmpurt (XII, 1, 1),
quem tu nequissimum occisum esse dixisti (2, 1) et alia eius generis convicia, non mira-
mur primum de eis verba qnaedam afiferentem Senecam patrem in suasoriamm libello
(1, 5), quem editnm esse post Tiberi mortem constat. TuUius Tiro autem , quem col-
lectionem harum epistularum fecisse probabile est, non mnltas anms ante obiisse vide-
tur, ut credi possit ex Tironis testamento eas populo Romano traditas esse.
Certiora de epistulis ad Atticnm Bnecbelenis docuisse videtur, qui Asconio eas
igDotas fuisse ex illius commentario ad orationem contra competitores habitam p. 76 sq.
coUegit (mus. Rhen. XXXIV p. 352 sq.). non persuasit Hofmanno (epist. ael. 1884 p. 13)
et Schwabio (bist. litt. rom. 1890 p, 362) ; qni contra nibil alind attnlenmt quam proba-
bile esse, ut Hofinannus dizit, Angnsto imperante omnes epistulamm coUectiones editas
esse, sive, ut Schwabius, probabUe non esse epiatulas ad Atticum saeculo post mortem
Ciceronia editas esse. de qna probabiUtate eis quae iam exposni postea aliquid adi-
1»
yGoogle
ciam; Dnnc id teneamas, quod etiam HoiiQatmaa concedit, penmram esse in Asconio,
hiatoriae Ciceroniatiae cnriosissimo exploratore , qaod de CatiliDae defensione operoaam
qnaestionem inatitaat , com ipsa qaaestio Ciceronis epistnla ad Atticam in initio col-
lectionia poaita profligetor. sed vij^s f*i^s ^^ iyxiiQifs oiat iatpaXijs itffioiivtt. videor
aatem Baedieleri diapntationi addere poase argamentom et genere et finnitadine compar.
pro Milone Cioero , at refellat adversariorom sententiam fecisse nihil per vtm «ni^am
Clodium, offitita per vtm MHonem, coacervat omnia facinora Clodi per vim et insidias com-
misBa, et post memorata Hortensi pericalnm et Vibieni necem sic pergit 14, 37 ; itaque
guando iUtus postea sica iUa, guam a Caiilina aceeperat , eonquievit ? haec intentata nobis
est , huic ego vos obici pro me non sum passus, haec insidiata Pompeio est, haec viam
Appiam, monimentum sui nominia, neee Papiri cruentavit, haee eadem longo intervaUo con-
versa rursus est in me: nuper quidem, ut scitis, me ad Eegiatn paene confeeit- nbi qaod
de insidiis ipsi inlatis dicit manifestwn est pertinere ad id tempus guo post rogationem a
P. Clodio in eum promulgatam urbe cessit (Asconius p. 41) , Pompei insidias idem Abco-
nins ad HI. Idns Sextiles einadem anni refert, Papiri necem in cansa Tigranis item
ad tribnnnm plebis Clodium ; atqne ad Tigranem n^lectum respicere videmns Ciceronem
in epiatnla IV. Eal. Inn. einsdem anni acripta (ad Att. III 8, 3). baec igitnr ad paa-
cos menses a. 696 omnia pertinent. ad nltima aatem illa qaae sant haee eadem lot^o
iniervallo eonversa rursus est in me: nupa- quidem, ut seitis, me ad Segiam paene confecit,
baeo est Asconii adnotatio: guo die periculum hoc adierii , ut Clodius eum ad Begiam
paene confecerit, nusquam inveni {nusquam pene conveni codicis apographa , cuias erroris
originem ad illad paene confeeerit referendnm ease intellezit Baitems ; idem egregie
correxit quod infra legitur adsidue sinml erant , abi codez habuit ad id ue timuerwU) ;
non tamen adducor ut putem Ciceronem merU.itum, praeserlim cum adieiat 'ut scitis'. sed
videtur mihi loqui de eo die, qw> consul^nts Domitio et MessaUa (a. 701), gui praecesserarU
eum cmnum cum haec oratio dicta est, inter candidatorum Hypsad et JHHonis manus in via
Sacra pugnatum est muUique ex Milonis ex improviso eeeiderunt. de cuius dtet periculo
suo tU putem logui eum facit et locus pugnae {nam in Sacra via tradilw commissa, in qua
est Eegia) et quod adsidue simul erant (»m candidaiis' suffragafores, Milonis Cicero, Hypsaei
Clodius. baeo probabiliter dispntata esse nemo negabit. nimirum ab eo qaod Cicero
dizit longo intervdlo Clodi sicam in ae rarsas conversam et nuper se ad Begiam paene
confectum esee, ab ea ig^tnr temporis notatione profectus ad nltima Clodi facinora rem
rettulit; pugnam aliquam in Sacra via commissam invenit; pugnae Ciceronem inter-
fnisae coniecit. coniectarae probabUitatem item agnosceremus , si de re qualem Cice-
ronis verba deBcribont testimoninm nullum snperesset. atqni in epiatola ad Atticttm
Bcripta IV, 3 postquam narravit fabros de area sua armatis hominibus expolsoa et Q.
&atris domnm iussn Clodi inflammatam esse, illnm dementem ruere ac nihil post hunc
fnrorem nisi caedem inimicomm cogitare, sic pergit: Uague ante diem III. /dus Novem-
hres, cum Saera via descenderem, insecutus est me cum suis: clamor lapides fustes gladii,
haec improvisa omnia. discessimus t» vestibulum Tetti Damionis, a qnibua aedibus prohibi-
tum Clodium Milonis domum ezpagnare et incendere conatnm eaae, secutam pugnam inter
Milonianos et Clodianoa. cnm orationia verbia concinere apparet rem et locam; qaod
adnotasse ex commentatoribas video ad Milonianam Nicolanm Abrahamnm, ad epistulam
Sebastianam Corradum. atqne mirom esset si Cieero tam lucolentnm Clodi faclnas in
,GoogIe
illa eomneratione omisisset. iam tempos item concijiere contendimas , aic|uidem qnod
hngo iniervaUo Clodi siciun rursus in se conversam esse dicit, primnm sibi intentatam
dixerat ante exilium, mxsas nt intellegimns dnobua menaibus post reditom, id eat anno
et plns qnam septem mensibaa interiectia, tempore sane longo tot aerumnas complexo
et celeberrimi reditua laetitiam cuiasque. sed adicit, nuper ae ad Regiam paene coo-
fectnm eaae acire indices; quod -verbnm in canaa fnit, at Aaconins tam brevi spatio
ante Clodi mortem rem accidisse coniceret. sane item viaam Faulo Manutio, qoi in
commentario ad epistnlam rem eandem qnam in oratione significari non poase contendit,
cnm oratio pro Milone quinqnennio fere interposito babita ait ; acilicet quadriennio cum
quinque menaibns non integria, siqnidem res accidit a. d. III. Id. Nov. anni 697, oratio ha-
bita est a. d. VI. Id. Apr. a. 702 (nam Aaconi p. 26, 2 apographa conBpirant , p. 35, 27
diBcrepant inter se, nt recte non priorem sed altemm numemm correzerint EiessUngiua
et Scboellius). sed notum est nuper accidisse id oratorem dicere qaod ante breve temporis
spatiom accidiaae videri anditoribos velit, velut Cicero pro Snlla perorans sic loquitur
(32, 89] : nuper is homc fuit in civitate P. Sulla, ui nemo ei se neque honore neque gratia
negue fortunis anteferret, nmc spoliatus omni dignitaie quae ereipta sunt non r^tit, acilicet
ut subita fortanae mutatao conuniserationem moveat; seda. 692 loquitur et a. 688 Snlla
honore spoliatus est, sic Clodi odium excitatnrns nuper eam commisisae dicit quod
anditonuD memoria nondom ezcidisse conMat. atqae ne flgnra qnidem opos eat, at
vocabolnm vim snam , qnae apparet in veteram scriptorum locutionibas nunc nuper
et nuperum nomcium , deponat. iam Corradna I. a. ad epistulam II 20, 6 lectores rele-
gavit medio a. 695 scriptam, ubi Diodotum mortuum ease comperimua, quem in Brnto,
i. e. vere anni 708, nuper domi auae mortnnm esse narrat; cuius generis alla ad hnnc
locum interpretes adfemnt, multa Drakenborcliius ad Livimn IV, 30, 14 et qnoa prae-
terea enumerat Handius Tursellini lY p. 346. sed alind esse dicent, in epiatula ser-
monem esse de eadem re quam in oratione tetigerit, aliud Asconinm id videre debniaae:
illum animum snum propter illa quae annt longo intervaUo et nuper ad tempora mor-
tem Clodi proxime praegressa intendisse ibiqne certum testimonium nullum repperisae.
talis argumentatio de qnovia scriptore antiquo valeret, de Asconio nou valet; qui si
legisaet epistnlam, eius testimonium attulisaet et fortaaae eodem modo dnbitaviaaet quo
postea dnbitavit Manntiua ; sed non acripsisset ista : nusquam inveni, non tamen adducor
vt putem Ciceronem mentitum. atqui si editae fuissent, legisset epistulas.
Ergo saeculo post mortem Ciceronis eiaa ad Atticum epistulae publici inris factae
sniit. qnas quo favore ezceperint Ciceronia inimici, quorum tnnc mazime vigebat in litte-
ria potentia, ipsius eomm dnctoris Senecae epistula CXViLL aatis ostendit : nee fadam
guod Gicero, vir diserfissimus , facere Attieum iuhet, ut etiamsi rem nuUam habeat, quod in
iuccam venerit scribat (1 12, 4). numguam potest deesse guod scribam, ut omnia iUa guae
CHca^onis^implent ^pistulas transeam : guis c(mdidatus laboret (1 1) , quis alienis quis suis
viribus pugnet, guis consulatum fiduda Caesaris quis Pon^ei guis arcae petat , guam durus
sit faenerator Caecilius , a guo minoris centesimis propin^i nummam movere non possint
(1 12, 1): sua satius est mala quam aliena traetare e. q. s., nempe ad primas primi libri
epiatulas, licet quaedam non accnrate relata sint (nt quae de fiducia Caesaria Pompei
arcae dicuntur locum qnalis eat rV 15, 7 potius qnam 1 16, 12 tangere videantur), ista
omnia spectant et lectorem ostendunt librum iuiuoundum , quem plane neglegere non
,GoogIe
Hceat, fastidiose et primoribns labris degostantem. aed non omneB lectores ita aQimati
faenint, neque eqoidom editores epistnlamm Ciceronls memoriae officore Tolaisse credo.
immo nt ego me sentio et alios teneri amore hominis, dun haec cnltissimi ingenii hn-
manissimi animi monimenta trfictamus ac per graviom levinmqae curarom dolomm
laetitiamm Ticisaitudines humana omnia perpetientes dacimur, item acoidisae hominibas
Romanis persaasam habeo , nisi quis aat severae discipHnae sententias et praecepta
dispntandi causa arripnisset ant diTersnm eloqnentiae genns amplexns simpUcem pnl-
eritadinem sermonia Ciceroniani (nam simplex est pulcritudo praeter contiones et ora-
tiones nonnallas in aenata habitas) spemeret et insectaretor. qaod genua Seneca dnce
tanc regnasse notum eat ; sed coutra illos ut Ciceronis stadinm incitaretnr factnm esse
videtur ut tonc potissimnm eias epiatnlae pnbHcarentur. neqae enim defnisse omqaam
Ciceronis memoriae amicos et adintores nomine satis indicant Cassi Severi, Asconi,
ipsins Claadi; atqne iam tam renascebatnr in QaintiHano gloria eloqnentiae TaUianae.
aHud autem accedebat qno ipsae epistulae multia ilHus aevi hominibas quam maxime
acceptae fleri debebant. scilicet post Tiberi regnum et impotentem 6ai saevitiam
Clandi stultitiam Hberae rei pubHcae diu sepultae novum desiderinm mnltomm et opti-
momm viromm animos in nrbe Roma impleviase scimas ; ilH facile aestimari potest
qaanta cupiditste arripnerint Utteras secretas viri, qai ouminm nltimns sna voce et
auctoritate rem pnbHcam regere visns esset atqae cam ipsa re publica occnbnisset.
quae Htterae animo a caatela ac suspicione Hbero scriptae et fimissae rei pablicae
amore et dolore plenae sane homines Ubertatis cnpidos its afficere debebant ut dnlcem
cnris amaritiem miscerent.
Sed haec dispntatio ne tota cormat pericalnm est. scilicet, qnod ab alHa in ista
caasa omissam esse video , QnintiUanna quidem VI 3, 109 exemplnm praebet contnme-
Hoai quod dcero Attica scripsit de Pompeto et Caesare 'habeo guem fvgiam, quem seqttar
non habeo' (cf. Vm 6 18); at non de suo promit, sed de Bomiti Marai copus: § 108 ne
tamen iudidum Marsi, hominis eruditissimi, suittraham, seria partitur in tria genera, hono-
rificum eontameliosum medium. et honorifici ponit exemplum Cteeronis pro Q. lAgario —
c&ntumeliosi quod Attico scripsit — medii ex quarta in CatiUnam ; atque impugnat Marsi
sententiam haec addena eis quae primum exscripsi: guae omnia sunt optime dida, sed
cur proprie nomen urhanitatis accipiant non video. ab eodem Marso sompait qaod § 112
ex Ciceronis ad CaereUiam epiatnls non servata nobis adfert; nimimm totas locus
(§ 102 — 112) est de Marai UbeUo , qnem 'de urbanitate diligentissime scripsit'. ergo
Domitius Msrsus , quem poat VerglUum sed finte Ovidium mortnum esse scimus , ex
Ciceronis ad Atticum Htteris exemplum attalerat, vide ViU 7, 2 ego vero quem fugiam
haheo, guem seqwir non habeo. sed inde neqnaquam seqnitur enm ipsis litteris asum
esae ; immo iUud ipaam unde snmpserit nrbanitatis exemplum , apophthegmatum coUeo-
tiones docent et Plntarchiana et Macrobiana. quamm in altera legimns (Cic. 14)
IIo(i«r{iov xal KaCaaifos SiaartivTmv lipn ■ yivibtjiioi &v qivyat fi^ yivaexmv itQbs Sv ipiiym,
in altera (sat. 11 3, 7) Pompeius Ciceronis facetiarum impatiens fuit. euius haec dicta fere-
bantur : ego vero guem fugiam habeo, quem sequar non h(^eo etc. atque in hanc qnidem
coUectionem verba ex ipaa epistnla ezcerpta transiisse apparet aive s Tirone sive ab
aUo, cai aditus ad eas pateret (Tiro aat alius quisguis fuit gui tris hac de re libros edidit
Qaint. VI 3, 6, cf. Macr. H 1, 12 et confidentius loqaens schoHasta Bobiensis p. 309, 31),
yGoogle
cam Marsns dictvim ez BenteDtiaraiii oompage solntnm et liberins ennntiatam similiter
accepisset atque Flatarchns. idem igitar aat fere idem hic accidit qnod in epistalae
verbia qaae Seneca in libro de vita beata non ex epistulae leetione adfert, ut expoauit
Bnecbelerns 1. s. 254 sq.
Ad enndem finem pervenimns, si qnae de epistnlis ab Attico adservatis Kepos
tradit cnm collectione qna utimnr accnratias componimns. Nepoa igitur vidit undecim
volumina episttdaram ab eonsul<Uu mas usque ad extremum tempus ad Atticum missarum.
qoae nndecim volnmina poetea , cum in vulgus ederentnr , et demptis qnidem epistalis
ad extremum tempus pertinentibus, aedecim facta esse non admodnm mirabile est ; similis
ratio intercedit inter octo et tredecim libromm Thacydideoram ordines. eadem aatem
qua nos editione Seneca nsas eat, at locas snpra exsoriptns docet (atque ep. 97, 4 numero
libri indicato item libri primi verba (16, 6) adfemntur), eadem Noni anctorea ; alia igitnr
editio nuUa exatabat et Attici illam distribationem editor non retinait, aed maiora
volamina minora feoit. atque consilium editoria ut in dispositione librorum aniversa
apparet, sic in eis quoqne partibus aliqnod , quae pancomm mensium multaa epistulas
complnribna libeUis comprehensas praebeut; ut librorum VII — X, qni epistulaa sez
messium non integromm complectnntur, secundns deainit in consilio profectionis tandem
capto, quod in initio tertii rurans inciaum esae videmns, tertiua itemm in consilio capto,
io exequendo qnartna. sed in aingulamm epistolarum ordine quotiens et qnam variis
modis erratum sit nemo neacit. hos errorea Attico editori ascribere non poasomns, ne
Attico praeparanti quidem ad editionem epistulas. qnae res sit, in initio syntagmatis
potissimnm apparet, Nepos qnidem qnod dicit, a conaulatn Ciceronia incipere epistu-
las, id inaccorate dictum videtor; nam re vera incipiunt dnobos annia post, et eo tem*
pore, quod Nepoa dicit , Atticna Romae versabatur , qnem a. 689 Romam rediisse ipse
Nepos tradat (c. 4). antecedunt autem continuae seriei undecim epistulae (1 1 — 11} ad
a. ^7 — 689 pertinentes, de qnibus Nepoa tacet, eas ignorans videlicet; nam uolla cauaa
erat qnin a praetura Ciceronia nsque ad extrema tempora epistulas pertinere potins
dieeret quam, ut rem exangens dixit, a consnlatn. qnae nndecim epistnlae quam tnr-
bato ordine poaitae sint primus Manntiua exposuit ; acUicet primae duae ad a. 689,
tertia ad finem, quarta ad priorem partem anni 688, qninta osqne ad undecimam, ipsae
eese non recto ordine excipientes, ad a. 687 pertinent. quae turbae Attico non magis
tribui poBsunt ; sed Seneca ab ipso primi li
ordine illas quoqne dispositas babebat epi
illaa at fecit coUocaverit bic illic cognosei
libri initio excerpta sna exorditnr, eodem igitnr
piatulas. atque editor qnibns indiciis indnctos
posse videtnr ; velut in secundae fine legi-
mns: quare lanuario mense cura ut Eomae sis , in tertia duobua annis ante scriptae
initio : nos kic te ad mmsem lanuarium exspectamus, deinde quarta seqnente anno acripta
incipit : crebras exspeetationes nobis tui commoves; nuper guidem, cum iam te adventaire
arbitraremur ^ repmte abs te in mensem Quintilem reiecti sumus. deprehendere videmnr
virum ex extemia qnibusdam signis litteras ordinantem, qnas annomm spatiis distineri
nesciret. ex his coUectis conclndendum est, illas epistulas ab Attico nondum ano loco
poaitaa postea inventaa esae et praemiaaas post consnlatum scriptis. in paucitate earum
non haeremns, neqne seqnitur mnltas ab Attico servataa post mortem eins periiase ; ne-
qne enim probari potest ant probabile est , Atticnm ante a. 693 mnltas a Cicerone
epistnlas accepisse. in epiatnla I B, quae tempore prima est ant inter primas, aermo
,GoogIe
qnidem mQltna eat de litteris acriptis ac scribeDdis, sed totius tenor &igiu amicitiae
Ofltendit, qoale miiltanm ad familiares scriptarom, nec reliqoae calorem, qoalem pla-
rima adoltae per aimoa qaattoor Romae tma peractos amicitiae docnmeDta. qaod si
denno Nepotis verba ac totum capnt eins consideramns, nltro movetnr qnaeatio, qnalia
illa faerint Tolumina epistularam ; quaerimns, nt apertius dicam, nnm veros libeUos
viderit Nepoa Utteramm transscriptamm seriem complexos. atque Tironi qaod scribit
Cicero fam. XYI 17, 1 video quid agaa, iuat quoque epistulas vi3 referri in volumina, sans
de traosacriptione epistulanim cogitat, cf. ad Att. XVI 5, 5. sed ad Att. IX 10, 4 evolvi
volumen «pw^uJaruflt twmm, quod ego svb signo habeo servogue diligentissime , haec verba,
qnae epistulas spectant nltimorum tempomm ac dierom, non possont ita intellegi nt
litteras qnam maxime secretos in ista remm anxitndine in libellum transscribendaa
curaverit; vix credi potest alind volomen dici ab illo qnam ipsamm epistulamm, ex
quibns, ut commode servari possent, fascicnlnm effecerit. hic igitnr vocabuli ptoprins
significatns manifestnB est. eodem modo AttiQum Ciceronis litteras sine ullo editioniB
consilio adaervasae conicimus, non libellos scilicet sed ipsamm convolatamm fascicnlos.
priomm annomm illae aut latebant in primo fascicnlo aut alio loco servabantur. sic mnlta
rectius intellegi videntur ad totam syntagmatis condicionem quae pertinent, quo modo
ordo epistulamm tnrbatus sit et disiecta aliqaarum membra cnm integris coniuncta et
maximae cormptionifi initia qno modo orta sint. nimimm illo modo aervataa epistuJas
post Attici mortem per tot annorum spatium multas temporom bominumqae iniarias
subiisse probabile est.
De epistnlarom ad Atticum emendatione sententiam proferre fere non audeo, de
quamm recensione id qnidem scimus post egregiam 0. E. Sclimidtii operam, res gra-
vissimas adhnc nos ignorare. certe de eis locis indicium cohibendum est, quibna in
Mediceo variam lectionem ascriptam esse sciamus. sed dicam de epistulae 1 18, cuiua
maior para cum seqnente tota in Mediceo intercidit, loco corrupto et iam conclamato;
qni sic legitnr in codicibns quibus ntimur (§ 2) : in re publica vero , quamquam animu»
est praesens, tamen voluntas diam atque etiam ipsa medictna effidt. nam quod Tomaesia-
nnm habere medicinam dicit Bosios, id non accedente Lambini teatimouio omittendam
eat, atque apparet illum suam coniecturam medicinam effugil mendacio fulcire voluisse ;
Malaspinae autem testimoninm, qui medicinam adfert , nimis inaccnratum est. opponit
igitur ut videtur Cicero volnntatem animo, quae coniungi solent {ipsi animus nondum
nec cordi fixa voluntas) ; sed idem eum fecisse in Fhilippica secnnda 12, 29 iam Malas-
pina adnotavit: denim omnes boni, quantum in tpsis fuit, Caesarem occiderunt : aliis eon-
sUium, aliis animus, aliis occasio defuit, voluntas nemini. contra quem satis Graevius
diapatavit. sciHcet iati voluntatem habebant ; ai animum babuissent, aliquid fecissent ;
sed animam sine voluntate habere nemo potest. ergo non recte emendavit Victorins,
quod ab illo multi et ultimus Wesenbergius recepemnt, tamen voluntas diam atque etiam
ipsa me deficit, non recte Madvigius (adv. II p. 234) tamen voluntas iam atque eliam ipsa
me medidna deficU; neqne vero in ipsa re qnam statim adfert volnntatem se defecisse
ait : etenim post profeetionem tuam primus ut opinor introHus fuit in causam fabulae Clo-
dianae, in qua ego naetrn ut mihi vidAar locum resecandae liiidinis et coereendae iuven-
tutis vehemens fui et omnes profudi vires animi atque ingenii mei, non odio adductus alicu-
ius, sed spe eorrigendae et sanandae dvitatis: afflieta res publiea est en^to constupratoque
,GoogIe
iudido. iaaB.0 'aaimoa est praesenB', at ad Atticam scribit X 9, 2 dices ^ubi ergo tuus
Hte animus, guem proximis titterisV adest, et idem est, vel Fhilipp. 4, 1 ^Mmquam ammus
mihi guidem numquam defuH, tempora defuerunt; ac si dicere Toloisset taedium instare
totienB decepti conaminis, plane aliia verbis uaus esset. qnam di^coltatem ut elade-
rent alii animum ad Ciceronem , volnntatem ad alios rettalernnt , in qnam sententiam
Gronovias scribendum coniecit tamen vcAutUas soeium me , atgue etiam ipsa medicirtam
effugit (haec nltima Bosio confidens), Bootias tamen voluntas eivium atque etitm ipsa me
medieina defvM, alii animum cnm voluntate coniangebant, velut Orellius hanc fere sen-
tentiam reqairi dicit : quamqaam animus est praesens et voluntas etiam , tamen eam (rem
pablicam) iam ipsa medieina deficit. otiosam differentiam ut efficerent, destruzernnt iUnd etiam
atque etiam, quod qaam genainum sit hi epistularam loci docere possunt : XY 8,2 de
te quaeso etiam atque etiam vide, 14, B causam a me eUam atque etiam tibi eommendalam,
fam. Xm 28, 1 puto enim etiam atque etiam mihi dieendum esse, 46 etiam atque etiam rogo,
item 76, 2. atqae sequitnr earum remm ennmeratio , quae post Attici disceasam actae
ostendant, res Komanas diutins stare non posse. servavit autem postea Madvigins
etiam atque etiam, cnm scribendum coniceret (adv. III 167) tamen vcHutantes etiam atque
etiam ipsa medicina deficit; quam coniectoram satis refntavit Tyrrelliua vol. I^ p. 426;
qni quod ipse coniecit quamquam animus est praesens et vc^untas, tamen etiam atque etiam
ipsa medidnam effudit (coUatis verbis II 9, 1 qui omnia remedia rei p. effuderunt) , neqne
daples vel triplex correctura probabilis est (nam ne medidnam qnidem traditum est)
neqae persona rei publicae hic quidem apte infertur. illud omnes viderunt praeter eoa
qui Yictoriam secati snnt, medicinam removeri non debere; nam statim dicit nactam se
sibi visum esse locum resecandae libidinis , egisae se addactom spe sanandae civitatia,
pergit: quantumhocvulmts etiofra,: unus e$t qui ao'^, eonstantia magis et inlegritate, guam
ut mihi videtur consUio aut ingenio, Cato. imagine igitur utitnr publici morbi ac medici,
pervagata post Platonem (cf. Frotag. 322 D, de leg. 906 C et iu re pnblica saepe), quam
de oratione malorom pnblicorum remedio Isocrates ezomat 8, 39 sq. {xazayiXaeTdv iaxi
•t&g fikv xavOBiq xal z&g zofi&g tStv laxQStv vno^ivBtv , Zva ■xXEidvav iXyijSdvav inakAa-
yil>(t£v, toi>s Sh l6yovg &xoSoxiiid^etv xflv elSivat Uaip&s ti tota^rriv fxovfft tifv S^ufitv
&6te ^psXiiaat To^g ixovovtag) ', eandem Brntns habet in epiatnla I 4, 3 neu semptr primi
cuiusque mali excidendi causa sit, alias ipse ad Att. lY 3, 3 o(xidi potuit, sed ego diada curare
inc^ia, chinu-giae taedet, II 1, 7 non minus esset probanda medicina quae sanaret vitiosas
partes rei publieae ^ptam quae exsecaret ; nimirom medici leviter aegrotantes leniter curant,
graviorttus autem morhis perieulosas curationes et ancipites adhtbere coguntur (de off. I 83)
ac verendnm est ne quae sanare nequeunt exulcerent {de or. n 303) ; quare T. Qninctio
apnd Livium XXXIY 49, 2 satius visum est tyrannum debilitatum rdinqui quam itUermori
v^tementior^ms quam quae pati possei remediis civitatem sinere. qoae de rebas humania
qnam frequenter usurpetnr sententia notnm est: ivtav&a (tivtoi xavta tdv^Qihxtm
voffef, xttxotg Stav ^iXioctv i&a^ai xaxd, cf. Sen. Med. 433 remedia guotiens invenit nobis
deus periculis peiora, Sen. contr. exc. YI 7 quaedam remedia graviora ipsis periculis sunt.
ad talem cnrationem ancipitem apectare illo loco quem tractamna Ciceronem mamfeatnm
est; quod si quaerimns qaid in re pablica etiam atqae etiam medicina efficiat, reapon-
demns vulnus. nimimm, nt deinde exponit, cnm pnblica mala Clodi facinore aperta et
iUnstrata sanare vellet, maior rei pnblioae cladea inde consecata est ; cam senatns de ambita
,GoogIe
10
et de iodiciia legea perferre stoderet, conBilinm salobre enin eTentam babiiit nt et ae-
itataa auotoritaa deminaeretnr et ordinam concordia diiangeretnr, qnaeque einsdem argu-
menti alia percenset, at ostendat ipsam medicinam identidem Tulnas effecisse ; nam qoae
inserit com mala tantam sint, non remedia pericdia graviora, ea cum iUis coninncta
longiorem malorom aeriem reddunt. desperat simili modo ad Atticom scribena IX 5, 3
omitto causam rei puMicae, qttam ego amissam puto cmi» vidneribus suis, tum medicamerUis
as quae parantur. sic igitar locns restitnendus est : in re puhlica vero, quamquam animus
est praesens , tamen volnus etiam atque etiam ipsa medidna efficit. Cicero autem quin
scripaerit non vtdnus sed volnus, cni auccessit voluntas, neque dubitat quisqoam et in
Hediceo aerTatam est e. g. Xli 18, 1 quae res forsitan sit refrieatttra volnus meum.
Kelinqnam epiatnlas ubi Terba tetigero qoae legnntnr Y 11, 3 uj (Pompeinm in
Eiapfiniam ire) ego minime probcAam; qui quidem Theophani faede persuasi nihil esse
melius quam iUum nusqttam discedere. ibi quod in Mediceo scriptum eat iteratia verbis
tribna melius qucm Ulud nusquam guam iUum nusguam discedere, sed ita iteratis nt illud
et iUum scripturae discrepantiam et cansam dapUcis scripturae ostendant (atque illud
iterom snper iUum acriptum eet) , pristina loci species haec foisse videtar : nihH esse
melius quam tUud, nusquam discedere. qno modo lotjnitur de Sn. I 1 totum hoe displicet,
phHosophfm, de off. 11 84 ut hoc ipsum eum delectaret, peecare, Parad. 20 ipaum quidem
illud, peccare, quoquo verleris unum est, sive Q. Cicero de pet. 4 diam hoc muUum videtar
adiuvare posse novum hominem, hominum nobitium voluntas, et Plautus mnltis locis (cf.
Capt. 267 Curc. 670 Most. 600. 1091. 1165), adde qnae Yahlenus composnit in indice
lect. 1880 p. 10 et e. g. Frontonis epist. ad M. Caes. III 12 ea res, verum dicere, pror-
sum dis hominibusque ardua. in his pronomen nui alicui parti orationia praemittitor,
in alia locutiouia specie ad idem geans pertinente enuntiatum verbumve sententiam
regens inaigni vigore effert pronomen, ut in sermone urbano Atticomm zovz' ixttvo sive
nt ApoIIonins Dyscolua loquitnr de couatr. p. 197 xa&dxsQ ztvlg aitb (livov, ixi^ifviav
toi>$ aoi.oixtaitoi^. cuius modi exemplum Ciceronianum attulit Yahlenua p. 7 , addo ad
Q. &. n 6 (8), 2 Utud scilic^, cenabis cum veneris; Plantinis qnae Yahlenas pertractavit
adici posaont Aain. v. 149 ne id quidem, me dignum esse existwiat quem adeai, qnae verba
distinxi in editione, Moat. v. 328 sed hoe, quod mi in manust, si cades non cades quin
cadam tecum, qnae verba primus YssiDgins recte explicavit, Pseudnli 391 ergo utrumque,
abi nune dUedum para ex multis atque ezquire illinc unum qui certus siet et Truculenti
570 hoc sdUem, [rem] servat nec uUi u&t sit apparet, qnorum locorum dnorum lectio qno-
niam sine ampliore disputatione ezplicari non poteat, ezscripsi versus ut scribendos
ease indico. in istia omnibus qnasi eztrinaecus accedit prouomen atqne demi potest
plernmqne aine structurae detrimento; aliud genna est in qno non magia omitti poteat
quam in graecia articulua, cnm dictio pronomine fulcitur et enuntiato iniungitur, non
maiorem vim accipit; quo modo proverbia Teransve efferri aolent, decnrtata praesertim,
ut ad Att. Y 10, 3 iUud verum iffSoi rig, vel de fin. II 71 nosti credo iUud nemo pius
est qui pietatem. eo pertinere dico verba quae leguntur de fin. IV 2 ; ubi Ciceroni cou-
tendenti Stoicos a Peripateticis non re sed verbis dissidere Cato respondet: putabtm
equidem satis me dixisse, guare ad ea prvnum, si videtto'; sin aUud quid voles, postea, in-
aeqnitur Cicero : immo istud quidem, guo loco quidgue, nisi iniguum postulo, arbilratu meo.
baec re vera tradita esse Madvigins intellexit et alioram ineptias aatia superqne refii-
,GoogIe
tavit. sed idem qaod post iUa quo loeo quidque verbum intercidiaee atatnit qoale tijsHm
fuerit vel ocmrrerit, qaa in re adaentientes habuit Baitemm et Maelleram, in hoc aer-
monnm circaitn nec ad ea nec postea nec arbitratu meo verba habent qnibas nitantar, et
incipit libelliis aic : quae eum dixisset, /inem ille. hoc antem dicit, se non ad illa pri-
mam respondere , sed ordicem et distribationem reram sao arbitratu instituere velle
(cf. Comif. 13 disposifio est ordo et distribuiio rerum, guae demonstrat quo quidque loco
sit collocandum), id qaod facit in sequente dispntatione (cf. 5. 8. 14. 24). ergo verbnm
si qnis aubaudire volet, sabaudiendum erit, non aupplendnm dicatur vel dicendum sit.
In einsdem libri IV de finibaa initio Cicero cum Catone pugnans Stoicorum doctri-
nam moralem onmino aditum nnilam babere posse dicit m urbem, in forum, in curiam
et res accnratius perBecntus quaerit quae sit ista philoaophia , qnae communi more in
foro loquatw, in libellis suo (9, 21} ; notnm est qnam facete fere duodeviginti annis ante
in easdem Stoicomm et Catonis sententiaa invectas sit pro Uur. 29, 60 sq. ; sed anno
ante libros de finibus einsdem doctrinae potissimas sententias tractayit, eas maxime
esse Socraticas praefatns longeque verissimas. scilicet orator rhetorve scripsit, non phi-
losophns paradoxa Stoicomm, qnae in corpore scriptorum philosophicomm tradita qni-
dem aunt, aed nt rbetoricum opnscnlnm non memorata in initio libri II de divinatione.
nimirum in prooemio paradoxomm dicit se illa ipsa qnae vix in gymnasiia et in otio
Stoici probent, Indentem coniecisae in communes locos, genus ezercitationnm appellat,
qnibua nti consneverit, cam ea quae dicantur in scholia frcnxfis tranetnlerit ad hoc
oratorwm dicetidi genus ; id se fecisse ex imitatione Catonis , qui saepe in senatn aen-
tentiam dicens locoa graves ex philosophia tractaverit dbhorrentes ab hoc usu forensi et
ptddico; andacius etiam se, qai ipaa illa noffiidoia tractet. ibi ita loquitar(4): temptare
vdui possentne pT<^erri in lucem , id est in forum, et ita dici ut probarentur, an alia quae-
dam esset erudita, alia popularis oralio. atqne verba qnae aont id est in forum post
Bentleinm et alios deleveront editores; qaae si poeuit Cicero, sane certo consilio po-
suit. atque ita compositi sant loci commnnes illi, nt consentaneum est, at verbo nnllo
mntato in orationem recipi possint (cf. de inv. 11 47 sq. Bmt, 46 Orat. 126), incipiant
sic: nec vero, ego vero, parva inquit est res: argnmenta aatem orationnm quae spectant
qnatenas certo cognoeci possnnt, iudicialia sunt, nt 20 parva inquit est res; sed magna
ctdpa e. q. 8., 42 quae est ista i» commemoranda peeunia lua tam insdens ostentatio e. q. s.,
et cnm possint qaaedam ad invectivas in senatu habendas spectare, ut qoibos in CIo-
dinm invehitur 27 aq., omnia tamen contra nnnm adversarium transignntnr et loquitnr
ut apnd indices solet (cf. 33 si mihi apud (diquos agrestes haec hoAenda esset oratio e. q. s.).
ergo cum Cato t» senatu dicere soleret abborrentia ab hoe usu forensi d puhtico , sed
dieendo consequi tamen ut illa ^iam popvdo probabUia viderentur (qnod dicere non potest
nisi editas orationes respiciena), ipse ne illa quidem Catoniana, aed paradoza ipsa pro-
latums est in lucem, id est in forum, ubi magis etiam commani more loqaendnm est
qnam in cnria, et temptatums an emdita oratio a populari plane aliena sit. non otio-
snm igitur esse videtur quod addidit id est in forum. item lueem et forum compoanit
ad Att. V 15, 1 denique haec non desidero; lucem, forum, urbem, domum, vos desidero. Inz
autem quo modo fonun aignificet in sermone urbano optime orationum loci monatrant, pro
Rab. Poat. 48, ubi postqnam dixit: huic optimo viro nomen equiiis Somani et ttswcm
kuius lucis et vestrum con^>ectum ne mpiatis, pergit ; hic vos nih& cdiud orat nisi ut recfis
2*
yGoogle
12
ooiUis hanc uriem sibi iniueri alqae m hoc foro veatigium faeere liceat, pro Qumct. 74 uf
per se afflicium aique eoeraum propinquuin suum non modo honeste partis bonis, venm
tiiem communi luce privaret, cf. 49. qai loci docere posstmt qnid sibi Toluerit Plaatos
in Tracalento t. 574 haec compoDeBs: privavit bonta, luee, konore atque amicis.
Kemo saepias et acrins qaam HadTigios in oommentario librorom de finibna casti-
gavit quae Cicero, cnm sine magna cnra neo disci nec dici possent, inaccnratiQS conscripsit.
Sfld ne ipse qoidem Madvigitis , qno nemo melins his tribas saecolis Ciceronem novit,
nbiqne inre eom Titnperavit. velat de fin. 11 33 baec tradnntnr codicam conBenan:
iestiarum vero nullum iudieium puto ; guamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse
possunt. ut baeillum aliud est inflexum et incurvalum de indu^ria, oiiud tta natum, sic
ferarum natura non est illa guidem depravata mala discipUna, sed natura sua. in sententia
aimplici ac dilacida comparatione miramor scriptorem in ipsa conclasione balbntientem.
qai cam distinxerit inter depravata et prava eaque comparaverit cnm incarvatis et
natnra cnrvis, ita concludit ut feramm naturam dicat non illam quidem depravaiam mala
disdplina, sed natura sua. rem plane ezposait Madvigias, sed ita nt codicnm scriptaram
defenderet, bis verbia: 'neglegenter Cicero scripsit, primam sic cootraria ponens mdlam
diseiplinam (aliomm) et naturam suam (qnae ipsa figura defendit scriptnram) , nt obli-
viaceretor subiectam esse non feras sed naturam ferarum'. atqae boc fortasse tolerari
deberet, ut nataram natnra Bua depravatam diceret, licet non aptissima esset de besti-
arum natnra fignrata locutio cum ironia, qnalis pro Mil. 36 et miki videlicet in causa
atd mdla aut mea , non et praeclarissima et vesira , iudicium iimendum fuit , sive Plant.
Psend. 104 aui bona opera aui hac mea; nam talem fignram inesse sermoni voluisse
Madvigium puto. sed quod addit 'deinde , cnm seinnxisset depravati et pravi notionem,
liic tamen, omnia ooiciens in illam oppositionem diaciplinae et natnrae, depravata com-
maniter posait, ut etiam prava (in secnndo membro) comprehenderetur', hoc non credi-
mns nec toleramns ; nam pravam nisi depravato oppositnm sit , et via sententiae et
sensna perit. dnplez vitiam in una dictione quae est wUura sua coniunctam nnam me-
delam flagitat; atque iUa dno qni considerabit facile intelleget Ciceronem scripaisse:
sie ferarum naiura non est Hta quidem d^avata mala disdplina, sed nata prava et bacU-
Inm non incnrvatam sed ita natum com ferarum oatnxa non depravata sed ita nata
comparavisse.
Atque libri de flnibas qaidem ez eoram nnmero sont qnos ipse ad Atticum scribena
ix6yfag>a ease dicit , verba tantum sna. qnae confessio neqaaqaam ad omaia scripta
philoBophica continao est transferenda; sed sane nova scribere nolebat, nisi qnod Cice-
ronis verba etiam aliena argamenta orationis pulcritndine nova faciebant ac aoa. aunt
autem qnos componens non G-raecoa seqm sibi videbatur, praeter libros de legibas qaos
non edidit, libri de re publica; qnomm materiam et argamenta cnm manifesto a Graecis
sumpserit , proprii tamen consiHi opos confeoit , cnius sinule at libromm de oratore
litterae latinae non protulemnt altemm. id quO modo fecerit , in libro de re pnblica
secnndo , qni optimae civitatis ezemplnm exponendo , id est graviasimo argumento, dis-
pntationis cursnm retardat, certina quam adhuc factnm video cognosci posse videtur,
qnamvis de anctoribns libri res esplorata ait, rectios dixerim quoniam explorata est.
Auctores aatem in libro II de re pnblica Clceronem et Folybium seqoi et Pauaetiam
poat Hirzeli de Polybio dispatationem nnper demonstraverunt de Scala (die stadien des Poly-
,GoogIe
13
'binap. 222 sq.) et Scbmeheliaa (die philoBOpliie der mittleren stoa p. 67 sq. 374 aq.) ita nt
dnbitari non posse Tideatar ; neqne vero iUad Cicero diaaimolat aed pro Bna et aevi ani
consnetadine aperte profitetur, cum Laelium faciat dicentem I 34 memineram persaepe le
eum Panaetio disserere soUtum coram Folybio, duobus Graeds vel pa-iiissimis rerum dvUium,
ntultaqtte coll^ere ae docere optimum longe statum civitatis esse eum guem maiores nostri
nobis rdiquissent; neqae diaaimalari potnit illo praesertim tempore quo Posidonii Boripta
omiiiiuD iu maoibTis essent. de Folybio rea apparet libri aezti reliquiaa legenti, atqae
aingula peraecntua est Scbabertua in dissertatioue de libri I et 11 auctoribns p. 37 aq.
et accnratiaa de Scala p. 296; nam qoae de temporibua et de rebos geatis mnlta liabet
cnm Folybio commuma (cf. II 27), ea ad Fanaetiam referri non posse apparet , item
quae cnm talibus cobaerent Folybio propria , ut illud de Numa Fytbagoreo II 28 ea
suat enim demum non ferenda in mendado , guae non solum ficta esse , sed ne /ieri quidem
potuisse cemimus (Folyb. VI, 1, 11 xb y&p iSvvatov iv tc9 i^EiiJct y,6vov oiS' ixoXoy^
iaiiixetia xots ii^fftAvovetv). m ipsina antem Folybi tiistorijs et regnat iUa Bententia,
rem pnblicam Romauam eaae tb xiXXusxov «iJtfct/fia xStv xaff ^(i&b 3tohtti&v, et eo con-
ailio eiuB natnram ezponit nt doceat Komanoa etiam meliuB qnam Lycurgnm ooninnxisse
xAg ipet&g xal vfle iSt&ttjtas tSn/ iQiarav aolixsviuiTav , atque etiam confirmat, omuia
ex Fanaeti aeutentia qnam anam fecerat, o^ ol6v te elvai Tcn^n^ eiQttv ifulvia «oXf
teCas 6iiataaiv. ergo cnm et totnm et aingnla ipso Cicerone dnce ad auctores referre
possimua, tamen Cicero aliquid ipae praeatitiase sibi visos est ; quod ne lectores fugiat
narratia Romuli rebus his Laeli verbia cavet (H 21): nos vero videmus (unius viri con-
silio ortnm novum populum) et te quidem ingressum ratione ad di^tam^m nova , quae
nusquam est in Oraecorum libris; scilicet Flatonem civitatem extmziaae arbitratu suo,
reliqnos aine iillo certo exemplari formaqne rei publicae de generibus et de ratiombns
civitatum diaaeruisse: tu mihi vtderis utrvmque fac^rus (ad totam igitur diapntationem
iata Bpectant) es enim ita ingressus , ut quae ipse reperias tribuere aUis malis quam , ut
facit apud Platonem Socrates, ipse finffere et Ula de urbis situ revoees ad ratumem, guae a
Bomulo casu catt necessUate facta sunt, et disputes non vaganti oraiione, sed defiasa in una
re publica. tria aunt quae Graecorum Ubris opponit ; qnorum tertinm , disputatio d^a
in una re publica , quo pacto ex Panaeti et Folybi et ipaina ratione cousequatnr
infra dicam. primnm et aecnndnm ad nnum idemque pertinent, ita nt prina rem generatim
enuntiet, altemm ad praegreBaam dispntationiB partem referat; collaudat enim qnod
qnae ipae reperiat aliis tribuat, scilicet quae de optimo civitatia statn de&iiendo oogi-
tatione effici possint conditoribua unina civitatis cuina ezemplo utatur, atque quod quae
a Romnlo caau ant neceaaitate facta sint revocet ad rationem. id quo modo fecerit vide-
mns § 10. 15 et praeaertim in disputatione de civitatibos maritimis, nbi Romuli ratio-
nem ex BicaearcheiB aupplevit. in eandem rem eum saepiua digitum intendisae postea,
docent quae dicit § 62 ^o si modo consegui p<^uero, rationdms eisdem guas iUe vidit, non
in umbra et imc^ne dvitatis, sed tn amplissima re pt^lica enitar, ut cumsgue et boni publid
et mali causam tamquam virgida videar attingere, cf. 31. illnd vero nt A&icanus institnit
pngnat cnm Polybi aententia, qni id ipanm exponit c. 10, 12, Lycurgum Tatione, Romanae
rei publicae conditorea non ratione egiase : ixetvog y.h' o^ X6yp Ttvt xfioiSdfuvos vid^ev
ixaaxa Mal a&s Jtiipvxe ttviifiaivetv i^ka^&g tfvT/earifffOTO f^ aifoetffrifiivt{v xolixetav (cf. Cic.
II ^. 50), 'flo^tot Sh tb f^v tiXog xa^b xexoiijvtai x^g h tff xaxffiSi xaxaatiaems, o^ ^i^v
,GoogIe
dt& X6yoVf di& di xolX&v iyihvmv xal x^fayfidtmv, i^ wbt^g &tl t^s ^ ^i^fs ati/ixetBUue
iiti.yvd>atmg atQOVfUvot tb ^iXxtov, ofrrras ^)Aov inl xa^h ^v Avxo^Qyp tHlob, xdXXtCxov 8h
<lvati}(uc t&v xaff ^(uis «oXttu&v (cf. 48, 2). qaam Polybi sententiani Teram qtddem esse,
sed ez operis institnto neglegi, Laelins snbindicat, atqne in Panseti et Potybi sententiam
ipse sabinde delabitor Cicero, nt U 30 aigui nwllo id facUius cognosces, si progredientem
rem puhlieam atque in optimum statum naturaU quodam itinere et cursu venientem videris
(Polyb. VI, 4, 13 Si& tb [xorA] tp^iv avt^ iac' &ifx^S siXijipdvttt ti^ ts a^taUtv *al
a%rjeiv), et 57 in quo defuit fortasse ratio, sed tamen vincit ipsa rerum publiearum natura
saepe rationent, qoae smit verba eins qui in anguBtiaa devenerit. atqae cam boc tracta-
tionis consilio alind qDodamtnodo cobaeret , qaod tamen ipaam non commemorat , licet
mentionem eiaa maxime expectemos et id ipaam mazime novnm nobia qaidem esse
videatnr. oimimm non ezpoDit statom et institata rei pnblicae Romanae, ot facit Foly-
bias, sed historiam enarrat, et postqaam in fine libri primi promisit se rem pablicam
Bomanam et gualis sU et optmam esse ostensorom , iam (11 3) se facUius quod sit pro-
pos^um consecutuntm dicit, si rem pnblicam ^ nascentem et crescentem et adultam et tam
firmam atque r<Austam ostenderit. cnias rei causam qai in Catonis dicto (11 1), de qao
continao dictaras sum , quaerat , maiorem qnam par est inventionis andaciam Ciceroni
imputare videtnr. atqne narrationem renun Romanarum Cicero apad Polybinm invenit
eo conailio institatam, nt rei pnblicae descriptio fondamento historico ad tempomm
ordinem accnrate constmcto niteretur; qoam archaeologiam Folybias , nt pauca frag-
menta docent (inter qoae non snom locnm occnpavit locos ab Athenaeo servatus 2, Ei — 8),
eexto libro insemerat, ita quidem, nt prooemium exciperet dispntatio de variis remm pabll-
camm formis (c. 3 — 10), sequeretnr arcbaeologia, deinde de Romanorum re p. dispntatio ; id
ita esse docet et capitis 10 finis et nndecimi , ut trancatum ab epitomatore legitur, ini-
tium et qnae secnntur : dib xal tbv intip T^g 6v6tiiacmg ainoH X6yov &xo8tSmx6ttg itetffa-
66(is9a vHv iidij diaeatpttv bxol6v tt xa^ ixclvovg ^n^pj^ ro^? xatQo^dg. sed boc in trancursn,
atqne reete ordinasse illa Buettnemm-Wobatinm sero video ; Cicero exemplnm rei pablicae
snae exhibiturua sane non baotAv ti ^%ifXt th xoXitevfia exposnit nt promiserat, sed
speciem archaeologiae imitaudam sibi aumpsit. id mirabile videri debebat dnm tantum
Flatonis civitatem et AHstotelis politica noveramus ; invento Aristotelis libro de Athe-
niensinm re publica rectins intellegimus qno modo ad illnd compositionis genus Cicero
pervenerit. nimimm in libro rei pnblicae describendae destinato primnm historiam dare
Aristotelem videmus ab lone non usque ad ipsius tempora, sed usque ad Xenaenetum
sive potius Fytbodomm archontem. id est ad eam rei pnblicae constitutionem quae sao
tempore duraverit, deinde enarrsre ff/v vvv xatdotaaiv t^g xoXitsias, simili modo eum
de ceteris civitatibus egisse et plarima fragmenta docent et Heraclidae epitoma, simili
peripateticos post Aristotelem res ipsa, quos etiam magis historico compoBitionis generi
operam dediase veri simile est. Aristotelis antem xoXtxeias Cicero non commemorat,
sed Dicoearchi complnres (ad Att. II 2 a. 694) et ad Demetrii Phalerei libros atffl t&it
'A&-^yifit %oXttstlbv (Diog. L. Y, 80) redit quod in ipso libri U prooemio legitnr: Athe-
niensium rem p., quae persa^ commutata est, tum Theseus tmt Draco tmn Solo tum ClistheHes
tum multi alii, pastremo exsanguem iam et iacentem doctus vir Fhalereus sustentamt Deme-
trius. quae fere conspirant cnm Aristotelis c. 41; nam qnod ille primam rei pnbUcae
formationem loni triboit, mntatioDum qoas ponit nndecim primam facit Tbesei, aecon-
,GoogIe
16
i\ ^m Dracontis , tertiam Solonis , qtuntam post Pisistratnm Cliathenis ; coias generia
conmmtationes Cicero qaoqae accorate distinguit , cf. n 63. 63. ad peripateticonmi
igitnr libros politicos (cf. de leg. II 14) disputandi rationem conformavit; qoae ratio
lectoribas, qnibas scripsit, minime ignota et t» Oraecorum libris nsitata explicatione
non egebat. Folybins vero, quem Aristotelis politica ipaa non novisse satis oatendunt
qaae de Cretensium re publica dicit , res publicas novisse non satis ostendunt quae de
Locrensiom contra Timaeum disputat (cf. de Scala p. 126 sq.), sane totins operis ratione
eo dncebatar ut initia popoli Romani illo loco persequeretur. Cicero qno usqae histo-
riam perduxerit dici non megis potest qnam in Polybio; qnae servata sunt ultima de
decemviris agnnt , et quod Cincinnatam dictatorem memoratum fuisse comperimos ad
a. 316 pertinere videtur. sed ut in initio Afiicanus indicat (v. s.) , narrationem asque
ad id tempns contianavit qao res publica 16%^ r^ iavti}s g>i6tttv, optimam qnidem nata-
ram et novis rebas nondum inquinatam : ex Polybi autem seotentia Punici secandi belli
tenporibns ^ 'Aafii] elxs tip> &k(li^, xaxd ye t^ t^s 3toi.tt£laq c^exaeiv (YI, 51, 6). iam
sola rei pnblicae Romanae historia non satis reddebat optimae civitatis exemplum, nisi
simnl exponeretur qno modo optima esset; illud igitur, qnod inde seqnebatnr, proprinm
est Ciceronis et ab ipso laudatnm cnm dicit se defixa in una re publica oratione nti;
oam immiscet narrationi et iniungit Panaetianam de optimae civitatis constitntione
doctrinam (cf. 41 sq. 60. 62. 65. 62) et de formarum rei pubHcae naturali cursu et
circnitu , cf. 45 — 19 {kic iUe iam vertetur orbis e. q. s. , uvxtf «oAweiav &voaf6xkiatits
Polyb. TI, 9, 10; qua imagine asus est eodem tempore in oratione pro Plaucio 93 et
in epistulia anni 696 identidem, cf. Hofinannns epist. sel. p. 56). aic demum effecit ut
exemplo rerom Romanamm cemeretur ^oie esset id guod ratio oratiogue describeret (II 66).
Introitnm ut sibi paret ad rei publicae Romanae historiam et transitum aliquem
a promissa e^ositione ad narrationem , dicto Catonis senis ntitnr Scipio , quod non
satis attendemnt qui de Catonis originibas scripseront (Q 1) : i5 dicere sol^tat, ob hanc cau-
sam praestare nostrae dvitalis statum ceteris civitat-SMS , guod tn illis singuli fuissent fere,
gui suam quisgue retn piAlicam constUuissetU legibus atgue instUutis suis, ut Cretum Minos,
Lacedaemoniorum Lycurgus, Atheniensium e. q. s. supra exscripta, nostra autem res ptMica
non unius esset ingenio sed muUorum, nec una hominis vita sed aliquot constituta saecuitis
d a^tSiUS; nam neque uUum ingenium tantum exOtisse dicd^cd, ut guem res nuUa fugeret
guisquam', aliquando fuissd, neque euncta ingenia coUata t» unum tantum posse uno tem-
pore providere, ut omnia complecterentur sine rerum usu ac vetustate (cf. 37). atque illa
qnidem Bemetriana sane non sunt a Catone snmpta., cuius opns nollam doctrinam ha-
bnit (Com. Nep. Cat. 13); atqne omnino verba non sunt Catoniana, sed ipsius Ciceronis;
tota autem sententia qaam mazime Catonem decet, qui non singuloram viromm sed
populi Bomani gesta scribere voluerit , simul non aliena eat a Polybi sententia qnem
vidimns inter Lycnrgeam Romanamqae rem publicam simile discrimen facere. quae
verba quod Scipio ad sermones potins quam ad libmm Catonia refert, dialogi naturae
et oeconomiae accommodatum est; nnllnm vero aptiorem locnm Iiabere poterat illa
sententia quam in Originum prooemio. qaod si pergit Scipio: quam ob r&n, ut Ule
solebat, ita nunc mea repetet oratio populi originem : liberUer enim etiam verbo utor Catonis,
testimonium Ciceronis ipsum nos tenere iudico, Ulud quod quasi ex sermone ipao atta-
lerit in Originibus legi testantis , et inconsnlto egisse lordanam (proleg. p. XXIY) qui
,GoogIe
16
ista ab Originibas plane arceret et dictiB Catonia insereret (p. 108). valet antem bic
looas in eam qnaestionem aliqnid qnae est de Catonis Oruiinttm nomine. de qno nomine
iam Ciceronis aetate aut non molto post hominea Romani dnbitavemnt. nam Nepos
eic loqnitnr (Cat. 3) : liber primus continH res gestas regum p. B. , seeundus et tertias
unde quae^ civitas orta siiltaliea, ob quam rem omnes Origines videlur appellasse; qoam
explicationem obtineri non posse nisi primos tres libroa et seorsum editos esse et se-
qnentes in soi tituli societatem traxisse credatur omnes concedant. alio modo Yerrius
flaccns dabitat (Feati p. 198) : Originum libros quod inscripsit Cato , non satis plenum
titulum propositi sui videtur amplexus, quanclo praegravant ea guae sunt rerum gesUmm
popvHi Romani. Dionysius Halicamassensis antem (1 11) titalam graece reddit ysvtaXo-
yCas tSw iv 'iToUa xAXemv. hae dubitationes docent Catonem ipsom non dedisse expli-
cationem titnli operis sni. sed quo sensn originis vocabalam posuerit, id qnidem Cioe-
ronis verba dedarant, qui in eadem re etiam verbo Catonis ae nti profitetar. Cicero
enim rem publicam Eomanam et naseentem et crescenfem et adultam et iam firmam atgue
robustam propoaitams est, i. e. Polybi verbis tipr e^dettatv xal xip; «{igijatv xal r^
ixy.'^, abi qni nascent&n tantnm ad originem pertinere dicat, cnm aperta eiaa aententia
pngnet; etenim Cato rem publicam Bomanam conatitutam esse dixerat non unius homi-
nis vita sed dliquot saeeulis et adat^us ; ad illa antom aliquot saecula originia vocabalnm
pertinet. nimiram origo ut certam et absolntam significationem habet, sic qaando rem
re vera ortam ease dicat a scriptoris mente et consilio pendet. ipse Folybiua initinm
ab origine accnrate distuigait in rebns pnblicis , cf. VI 4, 11 ixl z&s ixdatoiv xat& tpv~
«IV iffx^S xal yswidfits fal (terafioXcts ijuev^etts e. q. s. (cf. 6, 1) ; 7, 1 aOri; ^aeiktCccg iiij-
#tvj}s iQXij xal yivtais (8, 1) ; item Cicero H 49 habetis igitur primum ortum tyranni,
51 haec forma et sptcies et origo tyranni, cf. 21. Cato igitnr rem pnblicam Homanam
conatitutam et re vera ortam esse poat aliquot saecula demnm volnit atque rebna ge-
stis popoli Komani narrandis originem rei pnblicae Bomanae proponere animum in-
doxerat; id indicare voluit cam originem operi inacripait aut origines potins, qnoniam
reliqnas civitates Italicas eodem opere complezus est. neque impmdenter fecit ant
contra ingeninm rei publicae Romanae , sed acri iudicio ipsam rem perspiciens ; ipsa
antem ratio tam gravis erat ut iare toti operi nomen inde deaumeret, operi acilicet ad
id tempus perducto quo rem pnblicam Romanam re vera conatitntam eaae diceret. id
qno tempore factum esae dixerit qaaerendnm eat. atque non omnea septem Ubros
aimnl editos esse notum est, cnm frg. II 19 (49 P.) a. 586 ecriptam ait, in ultima ope-
ris parte a. 605 occapatua fuerit (Cic. Brat. 89). qnod si teatimoninm aequi volmnns,
comprehendere debemua non tres libros sed quinqae. nam Nepos postquam dixit:
primus continet res gestas regwn p. M. , secundus et tertius unde quaeque civitas orta sit
Itdlica (ob guam rem omnes origines videtia- appdlasse), in quarfo aufem bellum Poenicum
est primum, tn quinto secundum, sic pergit: atque haec omnia capUulatim sunt dicta, i. e.
netpakatad&s, qaod ad qainque libros pertinere apparet et non recte ad bella tantnm illa
relatnm est a lordeno p. lAI sq. ; deinde quod aeqnitnr rdtquaque bella pari modo perse'
cuftM esf usqiu ad praeturam Servii Gf^ae qui diripuit Lusitanos, illud pari modo non ad
ca^idatmt respicit (nam nnlla esaet sententiamm consecutio), aed hoc aignificat : qno
modo bella Pnnica primnm et aecnndum peraecntns eat, cnm priora bella aingnla enarrare
nolnerit, eo modo reliqnabella tractavit; simul antem intellegimos, quopropins ad ipaa
,GoogIe
17
flcriptioiiis tempoTa et acriptoris facta narratio perveniret, eo minns capitnlatim et magis
xttfA fiiifoe eam institatam fniase. qoae res et cnm natnra rernm consentit et com-
mnnis est annalibos RomaDis. lam aeptem libros ori^nm titaltun tenmsse, qui triboa
tantum conveniret, cnm non admodnm veri simile sit, ez Polybi antem sententia res
pnblica Romana tempore aecnndi beUi Fnnici perfecta fnerit , non inepta coniectnra sit
Catonem, com Aemiiiano eiosqne amicis consentientem , quinqne illos libroa originum
titnlo compleznm esse. sed illud ipsnm, qnod quinto libro tantnm Hannibalis bellnm
tribnit, non accnrate dizisse Nepos videtur, siquidem vix negari poteat enm libmm ad
Bhodienainm legationem, id eat res a. &87 gestas, pervenisse; quamqnam fortasse naa
sine consilio dixit, siqnidem res post beUum Punicnm secundum gestas Catonem non capi-
tulatim sed paridcnlatim enarraaae probabile est. neqne vero quod qainqne libros
propter tractalionb genna Nepos coninnxit , inde eos simul editos esse consequitnr,
immo in Ciceronis Ubro 11 quod legimns Bomnli consilio ortum novum populian e^
futuUum iam et pame pt^erem esse (21) et prospicere Laelinm Scipione rdiquos reges
persequente quasi perfedcm rem publicam (22), cum Cicero regum rem pnblicam re vera
perfectam foisse dicere minime possit (cf. 43), hoc ad Catonis sententiam redire vide-
tnr; qui qnod ali^uot saecula et aetates dixit, hoc ad regam annos 241, non ad sez
saecnla spectat; ergo eomm ratio probanda videtur qui originem Eomanae civitatis
primo libro, Italicarnm origines duobns seqaentibns Catonem tractasse contendnnt.
la verbis qnae supra ezacripsi (II 66) guale esset id guod ratio oratioqu» descr^eret
ratio oratioque significat titv l6yov et dnplici vocabnlo graeci simplicis notionem apte
comprehendit. ergo non mera paromoeosis est, qnales habet in libris de re pubUca, at
n 7 rf agrorum et armorum cuUum. eadem compositione postea saepins atitar abi ant
rationi oratio aut orationi ratio accedere debet at graecas Myog setis ezprimatur, sic
de fin. rV, 10 cumque duae sint artes qwhus perfecte ratio et oratio compleatta- , una inve-
niendi altera disserendi, hane posteriorem et Stotd et Peripatetici tradiderunt , et partes
inter se opponit facete in 10 ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. denao in libro
de officiis primo , ubi de beneficiis agens principia societatis humanae tractat 16, 60
eius autem vinculum est ratio et oralio, quae eoncUiat inter se homines conxtingitque naturaii
quadom sodetate, cnm ferae sint rationis et oratimis expertes (cf. 11 sq. 94). haec a Pa-
naetio transtnlit, qni recepit Aristotelenm illnd i,6yov fidvog &v&(fa«os i%Ei. x&v ^c^mv.
atque in eodem argomento eadem verbomm compositio invenitar apud scriptorem a
Ciceronis imitatione alienam Senecam, qni haec habet de benef. I 3, 7: ergo et Mercu-
rius una stat (cum Grratiis), non quia hen^icia ratio commendet vel oraiio, sed quia pidori
ita visum est. haec ab Hecatone sumpsit Fanaeti discipulo, illam e Chrysippi Ubro
transscripsisse dicit ; atque hic qnidem graeci aactoris verba tenemns in istis Cornnti
(c. 16) ■^yett6va 8i nafadiS6aetv «tltai' rbv 'EpfL^, iftfpalvovxss oxi EiXoyiatms xaQi^teQ^ai
dst xal (ii) eixy i3iX& tofs i^ioig' — xvyx^vsi Si 6 'fipp^s ^ Arfyog fiv, ov &x^arti.Xav
Jtifbg ^(i&g i^ ovifavoi} ot ^eol, fiivov xbv &v9'ga«ov x&v ixl yi^g ^^a>v Xoyixbv «otijffov-
xeg, rationem dicit, non orationem; sed ad orationem illnd primae societatia vinoalnm
iam pridem rettalerant rhetores, vide Isocr. 3, 5 sq., et Seneca ut Cicero orationi tan-
tnm tribuit ut rationem orationemque in illo argnmento complectantur. cf. Flutarchas
de recta tat. aad. 44 E iliXdi xal xbv 'E^/t^ xatg XdQiSiv oCaaiawl evyxa9i8ffv6ttv , &e
fufilttfTa Tov X6yov tb xexaffiUfiivov xal sgoStpLXhg &xatto1htog (sq. xbv Xiyovta, cf. Sen. 113).
,GoogIe
18
iam cam moltiB aBiiia ante Cic«ro libroB de inveotione scriberet et in prooemio libri I simltem
locnm de sooietatis httmanae initiis & PoBidonio excultom (cf. Corssenos de Posidonio
p. 23, FhilippBonaa in Fleckeiseni ann. 133, 417 sq.) tractaret, eodem modo locatos est 2, 2
deinde propter rationem atgue orationem studiosins audientes ex feris et immanibus mitea
reddidit et mansu^os. videmns locutionem in Tbetomm latinomm disciplina inventam
esae et nsnrpatam, ubi Cicero adnleBcentnlas eam didicerat et prooemio iDsemit, coias
ergnmentnm a rbetoricae magistro Stoico, i. e. a Diodoto acceperat. triginta annis
post, cum libroB de re pnblica scriberet, aane non e libro iuvenili locationem repe-
tiit sed ex vivo bominnm emditorum aermone in quo invaluerat; item post saecnlum
Ad finem properans tangam Ubri qninti de re pnblica &agmentnm a Nonio (p. 621)
eervatnm, sed credere non possum emendationem me primnm proferre; tamen in bis verbis
(Vll): guae eum Scipio dixisset, admodum probans Mummius (nummius coii.), eratenimodio
quorum rhetorum imhutus — Italos pro eo qaod cormptnm legitnr quorum correxiBse video
guodam, alios graecorum vel anliquorum, neminem scripsisBe qnod Bcribendnm erat: erat
enim odio nowrum rhetorum imhuHis. aane fragmentnm quod in longa novomm orato-
mm notatione Ammianos MarcellinDa adfert (XXX 4, 10), si ad libroe de re pablica
pertinet, hnc pertinere minime conatat, neque licet ad sensnm et locntioDem vindican-
dam Naevi yersn uti quem Ciceronis Cato maior adfert 6, 20 proveniebant oratores novi,
stulti aduleseentuli. nam rbetores non snnt oratores. sed docet iate locas, etiam Afri-
canam in quinto de re publica contra latinos rbetoras locutum esae, in qnos sic inve-
hitor Ciceronis Crassns (de or. III 94) : hos novos magistros nihii inteUegebam posse docere
nisi ut auderent; in cuins edicto censorio anni 662 baec legebantur: kaec nova, quae
praeter consueludtnem ac morem maiorum /iunt, neque placent neque recta videntur. atque
illi quidem primi latine docebant , sed de rhetoribus urbe pellendis iam a. G93 aenatnfl
consultom factum erat, neque illam temporis incongmentiam Cicero in Scipionis ora-
tione cnraverit. Sp. Mnmmius autem, quem III 46 dicentem facit se vel r^um maUe
quam l&)erum populum, erat ex Ciceronia iadicio (Bmt. 94) nihilo quidem omatior (quam
L. fi-ater) sed tamen adstrictior; fuit enim doctus ex disciplina Stoicorum : ergo dod rhe-
toram odio imbntns erat sed novorum rhetorum.
Sed antequam has de Ciceronis acriptis obaervatiuncnlas abmmpam magis qnam
finiam, licentia dispntandi atar atqne de ipao viro aliquid dicam. de qno , id est de
toto Cicerone, iudicari solet ez eomm senteotia, qui aut rea popnli Romani per-
seqnentes certum consilium et animum conatantem aut libromm auctores philosophoa
indagantes diligentiam et iudicium in illo desiderant; qui cum iure iudicent, illud
et ipsi committUDt quod dici aolet, nt ins summnm summam ininriam faciant. nempe
adnlescens Arpiaas propter indolem ingenii et oratoriam artem cito ad omnia summa
in oivitate et ad amplissimnm gradum dignitatis pervenit ; vitio rei publicae evenit nt
vir Don natus idoneos armis aut imperio gubemaculum orbis terramm sive teneret
paulisper aive auctoritate ana tenere videretur, ipaius malo evenit ut aliqnod in nxbe
seditionis periculnm sua vigilantia sedaret. inde bene latere non magia ei licuit quam
e Cilicia redeunti lauma imperatorias deponere. atqui potnisaet ingenio et consilio
qaietamm remm enranm gnbeniare, deliberabat dc eoncitatissimae rei publicae salnte
at decebat bonnm virum et civem; atque magnopere mibi placnemnt quae ea de re
,GoogIe
exposmt 0. £. Sdimidtiiis in Fleckeiseni ann. 1891 p. 121 sq.; sed orbem concusaum ac
tremeDtem stabilire nos valebat et male vacillabat, non aliter Cicerones qnam Pompeii,
cum onna esset qui qDadrigarQm carceribus effuaarQm non frnstra retinacula tenderet.
non aadiendas eat Cicero verba faciens de dignitate eua , ut ipsum recte aestimemos,
sed daemones aspiciendi in turbis rerum turbinibuaqDe virum excutientes omnibua Masis
et otio natum. deinde otio datns philosopboram graecorom scripta neglegenter compi-
lavit. scilicet vir amplias sexaginta aunorum cnm extremia rei pnblicae malia misere
afflictos esaet et miserrimam calaniitatem domi perpesaus, solacium quaerens in philo-
eophiam sese ingurgitabat ; sic ad libros componendos perveniebat atque grande conai-
lium pbilosopbiae latinae contezendae nt saaceperat ezsecutus est. atque , qnod snm-
mnm est si qnis de viro iudicare vnlt, tantae aetatia vir qnam in pbilosophia qoaere*
bat animi constantiam invenit et postea nec deaperavit denno neqne mortem metnit.
novimas vitia Ciceronis ac scimas nallam eios vitiam non esse cnm contraria virtnte
conionctDm, item scimns maximoa quosque et optimos viros hoc modo vitiosos faiase.
sed qui de aenatore aut philosopho indicant, eia cur displiceat intellegimns et cavendom
dicimns tantom ue de Cicerone indicare vldeantnr; i&m vero eo perventum eat, ut le-
gamus in philologorum libria, Ciceronem non amplius magnopere cnrari aot cDrandDm
esse , siqnidem latine loqDi in ladis litterisqne desierimDS. illi namqDam aDdivenmt
quid eaaet, lingnae popnli sui potentissimum fnisse et ingenii eins formam perfectissimam
litteris exhibuisse, numquam iegemnt qnae de lingna ingenioque popnlomm Hnmbold-
tias dixit. non vindicabo Ciceronis per totam populi Bomani vitam et renatoram litte-
raram latinarum saecnla immortale nomen nec quibns in rebns 6raecos vicerit perse-
qnar; sed qDotusquiaque nnnc Ciceronem legit ut virnm cognoscat, qaotusquisque eam
cum Cicerone &miliaritatem inire studet quam cuilibet concedunt scripta quae reliquit?
longe plerosque in amorem sni inliciet, ut vivena viveutes inliciebat, non Atticnm sed
etiam Caesarem, at Fetrarca et Niebahnaa castigabant quidem ob meritam noxiam,
sed amicnm. amabatDr ab aliis propter ingenii copiam et, qna homines antiqnos vicit,
eruditionis humanitatem, ab aliis propter amabilem iudolem. nempe ipse amare didi-
cerat ut odisse, atqne in discriminibns remm deliberationes eius dirimere solebat aiiqnis
animi affectus. nasqaam id clarius apparet quam in quattuor voluminibns epistulamm
qoas ex provincia rednx dies noctesque se torqaens et cam Attico tamqaam secom
varie disputans conscripsit, donec , ut vere dicit in MarceUiana (qaod legentes iam ri-
dere snspicor), tantnm gratl animi fidelis memoria et, quod ex epistnlis addimus, amor
hominis valuit, nt nuUa non modo cupiditate , sed ne spe qnidem pmdens et sciens
tamquam ad interitum rueret volnntariam. vos saltem, commilitones, ipaum adite et
pemoscite neve despexeritis quam bona Fortuna nobis fecit talis viri copiam. nempe
qao graviua inatat publicae humanitati pericalum qnoque apertins pueri audiunt parom
didicisae satis esse , eo acrius nobia , qai sacmm ignem fovere volumus et favillam in-
citare, stndendum est nt vivamas cnm viva antiqnitate; nam famam ex falgore qni
dedemnt qnontum mali fecerint videmDS. vivi aatem cam Cicerone femiliariter potest
Dt cum £omano nallo, cum Graecis paucis; sed amari se poscit anteqnam animum
sutun aperiat et theaauros promat. qaare ille se profecisse sciat cni Cicero valde
placebit.
,GoogIe
,GoogIe
21
I. SCHOLAE OEDINIS THEOLOGOEUM.
a. Professorum fyrdinariorum.
ATJGTJSTUS WIESINGER, Dr., Seminttrii regii catechetici exercitationes die Mero.
h, n — m, exegetici, in quo selectos Nov. Test. locos explicandos proponet, die Lnii. h.
"VI — ViU moderabitur ; privatim Theologiam Nov. Testamenti ijuiniB dd. li. IX — X tradet.
HERJIANNTIS SCHULTZ , Dr. , privatim Religionis christianae cum ceteris compa-
raiae inddem et veritatem docebit li. XU, quinis per hebd. schoUs; Librum Geneseos qain-
qnies p. hebd. hora X interpretabitar ; pnblice SeminarH r^ii homUetid exercUationes more
aolito moderabitnr.
CAItOLIIS KNOKE , Dr. , privatim De fide itttra ecclesiam evangelicam propaganda
et confirmanda temis scholis h. V disseret; Martini Lutheri ccUechismum minorem temis
scholis h. Vm interpretabitur; Exercitationes Seminarii homUetici die Sat. h. IX — XI,
liturgiei h. IX et XI, catech^ici h. 11 moderahitor.
THEODORUS HARING , Dr. , privatim Theologiae dogmaticae partem 11 qmniB
scholis h. XI ; Enct/clopaediam theologicam trinis scholis docebit ; publice Semmarii regii
systematici exerdtationes die Iovib h. VI — VJ-II moderabitur.
PATJLU8 TSCHACKERT, Dr., privatim Sistoriae eeclesiastieae pariem primam qni-
nis p. h. scholis a die Lnuae nsque ad diem Ven. tradet h. Vill; Theohgiam synibo-
lieam qnater p. h. die Lnnae , Martls , lovis , Veneris docebit h. IV ; publice Eistoriam
fidei in Africa et in America propagatae adnmbrabit die Mercurii h. IV ; Exereiiationes
historicas Seminarii theologici moderari perget die Veneris h. VL
NATHANAEL BONWETSCH, Dr., privatim Histariam ecclesiasticam medii aetii
qninquies h. Vill tradet ; Eist(»^am dogmaium christianorum sexies docebit inde a die
Lnnae nsqne ad diem Veneris hora VJI , die Satnm. hora Viil ; pnblice Ikereitationes
historicas moderabitnr die Veneris h. VI.
b. Professorum extraordinariorum.
GEORG. CONR. AMADEUS LUNEMANN, Dr., Bistoriam Novi Testamenti cri-
ticam tradet quinqoies per hebd. h. IX.
lOANNES WEISS, Lic. theol., privatim I^istulam JPauli ad Galatas interpreta-
bitur binis scholis hora XII; Primitia religionis Christianae enarrabit, trinis scholis
hora XII ; publice Acta aposlolorum interpretabitor die Mera hora X, die Sat. hora XIL
c. Prwatim docentium.
W. BOUSSET, Lic. theol., in Euangdia quae dicuntur synoptica introducet qoinqnies
hora IX ; in societate rudimenta eriticae sacrae Novi Testamenti docebit.
ERNESTUS TROELTSCH, Lic. theol., privatim Eistoriam ecclesiasHcam reeentioris
temporis quinquies p. h. tradet hora VIQ,
WILHELMUS WREDE, Lic. tiieol., privatim qninquies per hehd. Fauli ad Soma-
no8 ^istulam interpretabitur h. IX; privatissime, sed gratis Exereitationea exegetieas
moderabitnr die Lnn. h, VI — Vlil.
ALFREDUS RAELFS, Lio. Dr., privatim quater hora XI Introdudionem in libros
Veleris Testamenti tradet; privatissime et gratis Earieii macamas interpretandaa proponet
diebuB Lunae et lovis h. m.
,GoogIe
n. SCHOLAB ORDINIS lURISCONSULTORUM.
a. Professorum ordmariorum.
BUDOLFHUS db ZHERING, Br., Exereitationes practicas moderabitnr dieb. Lnii.
Mero. Ven. h. XH— I.
BICHARDUS WILHELMirS DOVE, D. Dr., privatim Historiam ptris Germaniei
qninqniea kVHI— IX tractabit ; 7t<«ecc!emsNcu»i8exiesperbebd.b.Vn — ViU.a.m.docebit.
CABOLUS ED. ZIEBARTH, Dr., goiiKimea per bebd. lus crifmnale b. XI; quater
lus privatum Borussieum h. X tractabit; idem lus agrarium d. Martis et Venens b. VH
ezpoDet; publice Dot^nam hereditariam gravissimorum huius aetatis pofndorum inter se
comparabit d. Martis b. X.
FEED. FRENSDORFF, Dr., lus publicum mtperii eivUafytmgue eius qainqaies per
bebd. b. IX — X; lus privaium Germanieum qaiDqaiea per bebd. b. X — XI tradet.
C. LUDOV. DE BAB , Dr. , privatim T^ocessum civUem tradet quinqiiiea p. bebd.
h. TfTT — I; Exereitationes iuris eriminalis moderabitnr die Martis h. IV — VT.
FERD. REGELSBEBGER, Dr., privatim InstitutUmes iuris Bomani sexies per
hebd. docebit dieb. Lun. — Ven. b. VIII et die Mero. b. VII; lus eommune guod ad famy-
Uam pertinet et hereditaritan (pandeotarom iLlterfkm partem) tradet qnater p. h. dieb.
Lnn., Mart. lovis, Ven. h. Vil; Exercitatumes exegetieas in libros digesiorum moderabitor
d. Lon. h. V— VI[.
lOHANNES MERKEL , Dr, , privatim Bistoriam iuris Eomani docebit qnater p.
hebd. dieb. Lnn., Mart., lov., Ven. h. VU — Vill; privatim Pandectarum partem primam
excepta doctrina de pignoribas et bjpothecis tractabit denis p. bedb. horis dieb. Lnn.,
Mart., Merc, lov., Ven. h. XI— I; pnblice et gratis librum ex collectione libromm luris
mUeiustiniani qaam edidenutt Kmeger, Mommaen, Stndemand legendum et interpretan-
dnm carabit horis singulis p. h. p. d.
VICTOR EHBENBEBG, Dr., privatim lus mercaturae quinquiea p. hebd. h. VHI— IX
tractabiL
GEOEG. DETMOLD, Dr., Frocessum criminalem tradet dieb. Lun. , Mart., lov.,
Ven. h. XI — yTT ; ConcM-sum crediiorum tractabit dieb. Lun. et Mart. h. X — XI.
b. Professoris konorarii.
THEOPHILUS PLANCK, Dr., lectionea non habebit.
c. PrivaHm docentium.
LUDOVICUS GOLDSCHMIDT, Dr., leotionea non habebit.
FRID. ANDRl^, Dr., privatim De doctrina Pandectarum disputationes reget diebns
Maxt., Merc, lov., Ven. h. VI— VII, Sat. h. VIII— IX; lus pignoris tractabit die Sat.
h. XI-I.
ni. SCHOLAE ORDINIS MEDICORUM.
a. Professorum ordinariorum.
EWALDUS HASSE, Dr., lectiones non habebit.
Qr. MEISSNEB, Dr., Physidlogiae experimentalis partem primam {quae ad nwtriiia-
nem corporis spectant functiones) tradet h. X qaotidie; Physiologiam generationis e£
,GoogIe
38
enAryclogiam die VeDeris h. Y — VJJ. docebit et dmon^ratioHibus illastrabit; Exerdta-
tioaee praeticaa in institato phyaiologico moderabitor qaotidie boris commodis.
LTJDOY. MEYER, Dr. , Sckolas psj/chiatricas more aolito babebit dieboe Lmiae
et Martis h. III — V ; Psychtatriam formsem docebit boria commodls.
WILHELMUS EBSTEIN, Dr., privatim Scholas dinicas moderari perget qoiDqaies
per bebd. b. X'/* — XU et die Satarni b. IX'/* — ^V* ; Pathologiae et therapiae speoidiB par-
tem dimidiam tractabit qainqaies per hebd. b. YII— Ym (ezcepto die Lanae).
GinLELMTJS MARMT^ , Dr. , privatim Fkarmacologiam aigue artem formulas medi-
cas rite coneinnandi adianctis exercitafionibas pracHcis formulas rite conser3»endi et dupett-
sandi ter per b. h. H — m dieb. Uartis, Mercorii et Yeneris docebit; Toxicologiae spe-
eiaiis part. I stadioais medicinae eraditioribas bis per b. die Lonae et lovis b. II tradet;
Disguisitiones pharmaedlogicas et toxieologicas in instituto pharmacologico quotidie modo-
rari perget,
FRiNCISCUS K5NIG-, Dr., privatim Ikercitaliones praetieas w cUnieo ekirurgieo
h. IX — X; Exercitationes in operationibus chirurgids boris definiendia moderabitar; pabHce
Exercitationes policlinicas babebit semel p. b.
I. ORTH , Dr. , pablice Aetidogiam generaiem tractabit bin. hor. d. Lon. et Merc.
h.in — lY; privatim Pathologiam generalem docebit quotidie excepto die Sat. h.XII — ^I;
privatissime Exercitationes histcHogiae pathdlogicae practicas bis d. Mart. et Yen. h. HI — V;
Exeratationes practicas eorpora morbosa secandi boris commodis moderabitar.
FR. MERKEL, Dr., •pnhhoe Disquisittones anatomieas horis definiendis moderabitar;
privatim Anatormae e. h. partem alteram qaotidle h. XQ — I; Anatomtam generalem diebos
Lnnae, Mercnrii, Yen. h. XI — XU; Osteologiam et syndesmologiam diebos Martis, lovia,
Satami b. XI — XQ tradet; Exercitalionum microscopicarum habebit p. priorem oam
I. DissE die Lonae V— YII, die lovis IV— Y.
GUSTAYUS WOLFFHtJGEL, Dr., privatim Hygienes experimentalis partem alteram
tradet diebua Martis, lovis et Veneris b. Vn — YIII a. m. et Exercitationes praetteas,
scholia hygienicis adiectas, instituet die Mercarii vel Satami h. VQ — IX a. m,; privatim
Sacteriologiam docebit die Lanae h. YQ — Vlil a. m.; privatissime Cursus praciicos
hygienes experimenlalis et bacteriologiae boris commodis babebit et Disquisitiones in insti-
tnto hygienico gratia moderari perget,
MAX RUN6E, Dr., Clinicen et policlinieen obstetriciam ef gynaeeologicam qoater per
hebd, YIQ — IX ; Exercitaiiortes obstetricias ter per hebd. III — IV ; pablice De morbis
puerperarum semel.
HERMANNUS SCHMmT - RIMPLER , Dr. , privatim Oinieen o^^lmiairieam
h. Xn — I qnater per hebd. moderabitar; Oursum opkthalmoseopiae et operationum diebos
Mercurii, Satumi b. XQ— I, die lovia h. YinVi— 1X7« habebit.
b. Pro/essoris ordtnarii honorarii.
HUBERTUS JACOBUS ESSER, Dr,, privatim Dodrinam de morbis animaliim
domesticorum extemis, item Bippologiam Boologicmtgue docebit h. VUl — IX qoinqnies per
hebd.; Demonstrationes in nosocomio veterinario hora commoda babebit.
,GoogIe
c. Professorum extraordmarionm.
Gr. HERBST, Dr., Pkysiologiam, experimentis et demonstratioDilias microscopicis
iUoBtratain, seais per hebd. scholiH h. X — XI docebit.
C. F. LOHMEYER, Dr., Chirurgiam speeialem ijtiinquiea per hebd. h. Vm — IX leget.
TKEODOBUS HTJSEMANN , Dr. , privatim Pharmacologiam universam qmnqnies
per bebd. horis postea indicaudia docebit ; pQblice J)e fungis esculentis ei venenatis die
lovis h. V — VI disaeret.
F. I. BOSENBACH, Dr., priyatim Chirvrgiam generaiem ter per hebd. ; Exerciteitiones
diagnosticas chirurgicas bis per hebd. ; Exercitationes cHirurgicas policlinicas.
OTTO DAMSCH , Dr. , pablice S(^las polidinicas qaotidie h. XII moderabitur ;
privatim De methodis disquisiiionis cUnieae physicis dieb. Mart., Merc, Vener. h. IV — V ;
Exerdtationes diagnosticas habebit dieMerc. et Satnm. b.XTT— T ; Exerdiationes laryngoscopicas
hora commoda; De methodis vaccinandi ona cvan exerdtationibus exponet boris definiendis.
KURD BtJRKNEB, Dr., privatim De morbis aurium adiunctis exercUationibus prae-
tieis oloscopicis exponet bis per hebdom. diebua Martis et Veneria h. II — in ; Exereita~
tiones otiatricas policlinicas eruditiorum consueto modo h. XII — l qnotidie moderabitor.
d. Priratim docentium.
FELIX DROTSEN, Dr., De morbis mulierum disseret ter per hebd. horis de&uendis.
OTTO HILDEBRAND, Dr., De fracluris ei luxationibus disseret big per hebd. ; Dcwwn-
siraiiones anatomiae chirurgicae in homine vivo habebit semel per hebd.
I. DISSE , Dr. , Exercitationum microseopiearum habebit partem priorem tma cum
Fe. Mebkei., Prof. die Lunae V — VH, die lovia IV — V; privatim Exercitationum mi~
crosccpicarum alteram partem moderabitur quater per hebd. horia de&ueDdis; Exercita~
tiones microscopicas de Eislogeneat habebit binis boris defimendis; privatissime Bepetito-
riian an(^micum tradet horis definiendis.
ARTHUKTJS NICOLAIER, Dr., privatim De disquisitione lotii ei sputi cum demon-
strationibus et exercitaiionibus practids bis p. h, horis definiendis ; publice De morhis venereis
semel p- h. hora commoda disseret.
IV. SCHOLAB ORDINIS PHILOSOPHORUM.
a. Pro/essorum ordinariorum.
GEORGrlUS HANSSEN, Dr., lectiones non habebit.
HENR. FERD. WUSTENFELD, Dt., lectiones non habebit.
FRIDERICUS 'WXESELER, Dr. , publice in seminario regio arcbaeologico seleda
artium opera in museo academico adservata explicanda curablt die Satumi h. XII — I;
privatisaime De commentationibus a sodalibus Seminarii scriptis iudicabit.
HERMANNUS SAUPPE, Dr., publice regii seminarii philologici sodalibus LucretH
l. I esplicandum proponet dd. Martia et Venerie h. XI — XII atque disputationes de
commentationibua eorum cmn U. DB WlLAHOwiTZ-MoELLENDOBFF collega reget d. Mer-
cnrii h. XI — XII, exercitationes Regii seminarii paedagogid dd. Lunae et lovis h. XI — TTT
moderabitur; privatim Terentii Seaatontimorumenon d Adelphos interpretabitnr, d. Lunae,
Hartis, lovis, Veneria h, IX — X.
,GoogIe
FBIDERICUS GRIEPENKERL, Dr., privatim BoHrmam de peeudum fetttra d. Lan.
et lov. Ii. IX — X ; publice Tkeoriam de animalium domesticorum varietatibus d. Merc.
h. XI — I; privatim Agriculturae systemata d. lov. et Ven. fa. X — XI tradet; Excw-
siones ad theoriam illustrandam spectantes instituet.
MAURICIUS STERN, Dr., lectionea uou habebit.
ERNESTUS SCHERING , Dr. , AppUcationes diversas functionis potentialis docebit
quater per hebd. d. Martis , Mercurii , lovis , Satumi li. VIII — IX ; in regio Beminario
matbematico physico publice Exercitationes mathematicas d. Veneris h. VI instituet ; pri*
vatiasime gratis Observationes magneticas in obaervatorio Gadssiano die Veneris h. Vil
p. m. ona com W. Felqentbaegeb moderabitur.
lULIUS BAUMANN, Dr., privatim Artem cognoscendi et metaphysica docebit duce
libro suo „£lemente der Philosophie" diebaa Lonae, Martis, Mercurii h. IX ; Historiam
philosophiae veteris adiuncta philosophia gentium orientis explicabit duce libro sno ^Qe-
achichte der Philosophie uach Ideengehalt nnd Beweisen" diebus Lnnae, Martis, lovis
h.V; publice cam societatis philosophicae sodalibns librum II Physieorum Aristoteleorum
tractabit die Veneris h. V; Quomodo scholae et aeademiae hodie sint instiiuendae et ad quem
finem dirigendae, quaeret die lovis h. VI.
ERNESTUS EHLERS, Dr., privatim Zoologiam aexies per hebd. h.Vin— IX do-
cebit; Cursum eooiomieum d. Mart. et Mero. h. X — XII institaet; Exercitaiiones eoologieas
quotidie (excl. d. Sat.) h. IX— l sueto more moderari perget.
HERMANNUS AMANDUS SCHWABZ, Dr., publice Exereiiationes geometrieas in-
stituet diebus Mercurii et Saturni horis III — VI; privatim Caladum integralem docebit
quinia per hebd. scholia hora XI; Theoriae functionum analyticarum parlem alteram tradet
qTiinqaiea per hebd. hora IX ; in regio aeminario mathematico physico Exercitationes ma-
ffiematicas instituet die Satnmi hora IX et Colloquia mathematica die Martia horis V — Vii
saeto more privatiasime moderari perget.
CAROLUS DILTHEY, Dr., privatim Artis antiguae opera ea, quae ad eyeUtm Troi-
cum pertinent, explicabit dieb. Martis, lovis, Veneria h. Xn— I; pnblice Imagines gypseas,
guae in museo (o-chaeoiogico adservantur , interpretabitnr die Lnnae h. XII— I ; Exerdta-
tiones archaeologieas habebit die Satnmi h. X — XII.
CHR. AUG. VOLQUARDSEN, Dr., privatim Antiguitates Somanas tradet, qnater
per hebd. , diebns Lonae , Martis', lovis , Veneria h. Vm — IX a. m. ; publice Exerdta-
Honea htstoricas moderabitar die Martia h. VI— VII p. m.
HERMANNUS WAGNER, Dr., privatim Geographiae generalis partem priorem do-
cebit quater per hebd. h. XI — XTT ; privatissime sed gratia Exercitaiiones geograpkicas
moderabitur die Sat. h. X— XII.
A. DE KOENEN , Dr. , privatim Palaeontologiam dooebit quinis horis ; publice De
■eomtitutione gedogica Oermaniae semel per hebd. ; Exereitationes geologicas atque deter-
minandis fosstlibus moderabitur qnotidie privatissime et gratis.
G. E. MULLER, Dr., privatim Logicam docebit diebna Martis, lovis, Veneria
h. IV — V ; pablice eis qui in psychologia aliquid profecerint, reprodudumis idearum leges
accnratinB ezponet die Martis h. VI — VII; in aocietate philosophica Humi de intdledu
humano libmm explicabit die Veneris h. VI— VII.
4
yGoogle
26
LtJDOVlUUS 'WKIIiAJSD, Dr., privatini Historiam medii aevi enarrabit qmnqnies
per bebd. b. IX — X ; Exereitationea fastorieas moderabitiir privatiaaiine et gratis die Ve-
neria b. VI.
EDUABDTJS RIECKE, Dr. , PHysieea experimentalis partem prmam, meehanieenf
aeusticen, opticen tradet diebna Lnn., Ven. h.IV— V, diebna Mart., lov., h. V — VI; in
Seminario mathematico phyaico Physices tam expmmentalis qwm maihematxcae partes
tractabit aelectas die Lnn. b. II — HI; in laboratorio phjmoo tma cnm W. Voiqt et
W. Nebnst collegia Exereitationes pracHcas institQet Bneto more diebns Mart. et Ven.
h. n— rv, die Sat. h. IX-I.
F. HIELHORK', Dr., privatim Elementa Unguae SanserUae tradet dieb. Lon.,
Herc. , Sat. h. VII; de phHosophia Indortm dispntabit et Laugdkshi-Bhdsiarae Tar-
iaJcaumadfm interpretabitor dieb. Lnn. , Merc., Sat. b. VUI; privatiaaime sed gratia
Mtthdbh­ae capita selecta interpretabitur, et inscriptiones Indieas explicandas proponet
bis per hebd. horis conunodia.
A. KLUCKHOHN, Dr., privatim Htstoriam universalem ab anno MDCXLVIII
usque ad annum JUDCCXXXIX tradet diebaa Martis, Mercorii, Veneris h. VJJ. — Vill;
Hes gestas ab antio MDCCCLVIIl iwgtie ad annum MDCCCLXXXVIII enarrabit diebns
Lnnae et lovis h. IV; ExercUationes historicas moderabitor privatisaime et gratis die
Lnnae h. VI.
E. STEINDOKFF, Dr., privatim Palaeographiae latinae partem priorem (usqne ad
saecnlam XIII) docebtt diebua Lnnae , Martis , lovis , Veneris h. X ; privatissime sed
gratis Exercitationes diplomatxcas instituet die Mercarii h. XI — I.
MAURICIUS HEYNE , Dr. , privatim /« philologiam germanicam introducet qoater
p. bebd., h. V — VI ; publice De vestimentis veterum Germanorum disseret, semel p. hebd., die
lovia VI — Vn ; in aeminario regio ExerdfcUiones gothicas moderabitnr, die Ven. XH — I ;
in proseminario lAhellos poeticos Sarhnanni de Ouiee interpretandos proponet , die Merc.
h. xn— I.
U. DE WrLAMOWITZ-MOELLENDORPF , Dr., pnblice in seminario philologico
Sophoclis Oedipum regem interpretandam proponet dieb. Lun. et lov. , h. XI ; Aesckyli
Orestiam in nanm hominum liberaliter emditomm enarrabit dieb. Mart., Ven. h. IV ;
privatim De oratoribus Atticis dispntabit qnater h. VJJl.
WOLDEMAKUS VOIGT , Dr. , pnblice Applieationes theoriae eleetridtatis tractabit
in seminario phyaico mathematieo die Mere. h. X — XI ; privatim Theoriam optices doce-
bit diebns Lun., Mart., lov., Ven. h. X — XI, de constantibus physids et de unitatibus ab-
solutis disseret diebns Mart. et lov. h. IX — X ; privatissime Exercitationes practicas in
laboratorio physico iustituet una cum E. Rieckz et W. Nersbt collegis diebus Mart. et
Ven. h. n— IV.
GUSTAVUS COHN, Dr., privatim Oeconomices partem apecialem tradet diebas
Lunae, Martis, lovia, Veneria h. V; Exereitationes seminarii politici moderari perget
privatissime sed gratia die Merc. h. V — Vil.
PELIX KLEIN, Dr., privatim Theoriam numerorum docebit diebua Martis, lovis,
Veneria h. XTT — I ; explicationes De superfiddfus Riemannianis continuabit die Merc.
h. XI— I; pubUce in seminario mathemataco phyaico ExercUiUiones diriget die Satnrnt
h. XI-L
yGoogle
27
G-UILELMUS SCHUR, Dr. , privB,tiiiL Tkeoriam motue ptaneUvum et eometarvm
qnater per hebd. diebas Lmiae, Mortia, lovis et Yeneris h. XI tractabit ; publice Astro-
nomiam p(^ularem diebns Merctirii et Saturni b. XII tradet j Ezerdtationes practicas in
obaervatorio regio quotidie moderabitor ; in Beminario mathenuitico pbyaico Exercitationes
astronomicas institnet die Lonae b. VII p. m.
GUILELMUS METER, Dr., lectiones non babebit.
CAROLUS DZIA.TZKO , Dr. , privatim De anti^ae adatis re Ubraria diaaeret
diebna Lnnae , Martis , lovia h. III — IV ; privatissime sed gratia Exercitationes palaeo-
grc^hieas in veteres scriptores latinos die Satarni b. Vm — IX et ExerciitUiones bibliogra-
phicas die Veneria h. in — IV institnet.
TH. LIEBISCH, Dr., privatim Mineralogiae partem primam doeebit diebns Lnnae,
Martia , lovis , Veneris h. "yTT — I ; publice Bistoriam evolutionis mineralitoH tradot
die Mercnrii h. XII— I; publice in laboratorio mineralogico Exermiationes practicas
institnet.
GODOFREDUS BEETHOLD , Dr. , privatim Eotanices elemetita tradet qmnqnies
per hebd. h. Vn — VIII; pnblice Demonstrationes botanicas babebit; privatiaaime Exerd-
tationes tam microscqpieas qaam physiologicas sneto more moderabitor.
GrUILELMUS LEXIS , Dr. , privatun Oeconomiae pi^licae partem genernUem docebit
qnater per hebd. dieb. Martis , Mercnrii , lovis , Veneris h. X ; privatissime et gratis
Exercitationes potitico-oeconomicas et staiisticas instituet bis per hebd. h, def.
AXX}ISIUS BRANDL, Dr., privatim Jn lingvam litteras^e Anglieas introdueet,
qnater per hebd., diebus Lunae, Martis, Veneris et Satomi h. XI — XII ; carmen qnod
Seoiculf iascrihitax interpretabitor, bia per hebd., diebna Mercurii et lovia h. XI — XII;
publice in regio seminario ezercitationes institnet De ratione sermonis Anglid recte discendi,
binis horis, die Veneris h. VI — Viii.
ALBERTUS PETER , Dr. , privatim De plantarum phanerogamarum systemate et
morphologia disaeret qnater per hebd. dieb. Mart. et Ven. h. V— VII; Plantarum definien-
darum artem dooebit d. Lunae h, V — Vll; publice Excursiones botanicas et demons^ationes
inatitnet d. Saturn. horis postmeridiania ; privatiaaime Exereitatiories botanicas microsco-
picas tironum in nsum diriget A. Satnm. horis antemeridianis ; Exercitationes microscopi-
eas pharmacogrtosticas moderabitur; Exerdtationes botanicas cum emditioribus instituet.
RUDOLFDS SMEND , Dr. ,' privatim Ltbrum Psalmorum interpretabitnr qnatemia
p. h. acholis h. X ; Historiam Israetitarum enarrabit qnatemis p. h. scholis h. IV ; pri-
vatissime et gratis Linguam Arabicam docebit bis p. h. h. def. ; in seminario theologico
selectos Veleris Testamenti locos interpretandoa proponet.
OTTO WALLACH, Dr. , privatim Chemiae generdlis partem organicam (chemiam
experimentalem organieam) docebit qninqniea per hebdomadem h. IX — X; CoUoqaium
cAemicum medicinae studiosis ofFert (cnm praetico conionctnm) pnblice A. Lnn. h. m — IV ;
Ezerdtationes chemtcas et studia ervdUiorum in laboratorio academico una com prof.
FOLSTOBFP et prof. de Bochka moderabitur tribaa modia , scilicet : Practieum maius
eihibebit diebns Lnn. , Mart. , Merc. , lov. , Ven. h. Viil— XII et m — VI ; Practicum
tninus partim antemeridianis partim pomeridianls horia iiadem diebaa reget; Tirodnium
ehmiae praetieum medicinae atudioais iisdem diebos offert horis pomeridiania.
4*
yGoogle
FRIDERICUS LEO , Dr. , pnblice in proseminario phUologico Ovidi heroides inter-
pretaadas proponet die Merc. h. VIII — X ; priTatim Taciti annaUs enarrabit dieb. Lon.,
Mart., lov., Ven. h. X.
GEORGIUS LIEBSCHER, Dr., pnblice Dc opere ruOim reete constUuendo d admi-
nistrando doctrinam tradet d. Louae, Martis, loviB, Veneris h. XI — XH; Agrtculturam
tpeeialem iisdem diebuB h. XH — I; pnvatissime Exereitaiiones in laboratorio oeconomico
pkysiologico institaet bis per hebd. h. IX — XII; publice Excursiones et demonstrationes
oeconotnicas moderabitnr d. Satnmi p. m.
GUSTAATUS ROETHE, Dr., Tadfi Germaniam qnater per hebd. diebna Lunae,
Martis , lovis , Veneris privatim interpretabitur h. in — IV ; Ooethii tragoediam qnae
dicitnr Faust expUcabit die Martis h. VI — VIII; in seminario regio germanico Carmen
tn honorem Annonis composUum privatissime interpretandnm proponet die Martis h. XII — I
et sodalium disserlatiunculas recensebit die lovis h. XII— I; in proseminario regio ger-
manico Exercitationes mesosaxonicas publice moderabitnr de carmine JReinke de Vos die
Saturni h. XH— I.
ADOLFHTJS GASPAS.Y , Dr. , privatim Bistoriam litterarum FrancogaUiearum
aaeaili XFJI narrabit, d. Lun. , Mart., lov., Ven. h. XII— I; gratis in Beminario Ro-
manensi Exereitationes Provinciales moderabitur, d. Sat. h. X — XII.
b. Professorum honorariorum.
A. SOETBEER, Dr., lectiones non habebit.
THEODORUS WtJSTENFELD, Dr., lectiones uon habebit.
c. Professorum extraordinariorum.
CAROLUS BOEDEKER, Dr., lectiones non habebit.
L. DB USLAE, Dr., Ckemiam pharmacef^cam tradet quater p. hebd. h. m — IV;
ChemiaM organicam in nsmn medicinae atudiosorum docebit qaater per hebd. h. IX — X.
B. TOLLENS, Dr., Agriculturae chemicae partem ad plantarum nutritionem pertinen-
tem diebus Lnn. , Mart. , Merc. h. X — XI docebit ; in laboratorio agriculturae chemicae
destinato una com adiutore SchhOoer, Dr., Exeratationes practicas quinqnies per hebd.
h. Vin— XII et n— IV moderabitur.
D. PEIPERS , Dr. , privatim Psychologum docebit diebna Lnnae , Martis , lovia,
Veneris h. Vlil ; publice societatia philoaophicae sodalibns Le&>nieii Monadologiam ezpli-
candam proponet die Satnmi h. XII.
lULIUS EDUARDUS REHNISCH, Dr., pnblice Metaphysices capita selecta trae-
tabit die Martls h. V ; privatim Sistoriam phHosophiae adumbrabit qninquies per hebd.
h. xn.
CAROLUS POLSTORFF, Dr., privatim Chemiae pharmaceuticae partem anorganicam
dieboB Lunae, Martis, lovis, Veneris h. IV — V docebit; Analysin chemicam forensem
diebns Martis et Veneris h. VHI — IX exponet.
FRIDERICUS BECHTEL, Dr., publice Hnguae Bactricae grammaticen die Martis
et Veneris h. Vlll exponet; privatim Se historia et ratione artis grammaticae die Lnnae
et lovis h. VI disseret ; privatissime sed gratis Exercitationes soeietatis moderari perget.
,GoogIe
29
COKRABTJS LAKGE , Dr. , privatim Bistoriam artis inAe a& inUio aeoi ChrisHani
vsgae ad nostra tmpora tradet qnater per hebd. diebaa Lan., Mart., lov., Vener. h. YI;
publice J)e Alberti Durcri vita et operihus dieseret semel per hebd. die Merc. h. XII;
privatissime Exeraiationes de AJberti Dureri scriptis et imagin^ms i» aes et ligman incisis
habebit bia per bebd. diebus Luii. et lov. h. VH.
OTTO FK.EIBERG gratis De arte emponendi binig horis per hebd. diBseret at-
qae Artis symphoniacae exercitationes inBtitnet.
RICHAEIHJS PIETSCHMAKN, Dr., privatim enarrabit Historiam Aegypti diebus
Martis et Veneria h. V.
CAROLTJS DB BUCHKA, Dr., Chemiam corporum carhone ^ nitrogenio compositonan
diebna Lanae, Mercnrii et lovis b. VUI tractabit; Chemiam analyticam diebns Mercorii
et lovia h. VH docebit.
FRANCISCITS LEHMANN, Dr., De animalibus domesticis n^riendis partem primam
docebit dieb. Mart. et Ven. h. X.
ALEXANDER BACKHAUS, Dr,, privatim Fecuariam rem specialem docebit diebos
Lanae, Martis, lovis et Veneria h. IH — IV; privatim De ratione lactis traciandi cum
demonstraiionibus die Satomi h. XI — I.
WALTHER NERNST, Dr., In res nalurales mathematiee infroducet diebaa Martia
et Veneris h. XII ; De chemiae methodis physids die Lnnae h. V — Vll aget ; Exercita-
tiones physicas nna cnm E. Riecke Sat. die h. IX— I ; Exerdtationes affinitatis chemicae et
thermochemiae privatissime die Martis h, II — IV habebit.
d. Privatim docentium.
MAXIM. FESCA, Dr., lectiones non habebit.
HUGO ANDRESEN , Dr. , privatim Artem m^rieam francogcdlicam tradet dieboa
Martia et Veneris h. X — XI ; in seminario RomaneTisi vetus de lordano de JBlavia ^s
francogaUiaim interpretandom proponet die Veneria h. VI.
OTTO HAJMANN , Dr. , Sominis embryologiam docebit ter per hebdom,
ARTHURUS SCHOENFLIES, Dr., Theoriam formarum aigebraicarum, guae substi-
tutione ptimi gradus adhffnta tit se ipsas vertuntur, ei^ponet d. Miirtis, lovia, Veneris
h. XI ; idem ane cnm Henbico BttitKHAKDT Colloquia mathematica moderabitnr die lovis
h. VI — VJJJ. privatisaime sed gratis.
HERMANNUS HENKING, Dr., De sede et usu intelleclus antmoZium disaeret
h. VI die lovis gratis.
ALFR. KOCH , Dr. , De morbis plantarum guae coluntur die Lonae h. VI scbolam
habebit.
K. RUEMKER, Dr. , De melu^aiione et v<a-ietatibus plant(aim rusticarum bis per
hebd. privatim tradet.
HENRICUS BUitKHARDT, Dr., In geomdriam analyticam et plani el spatii intro-
dacet nec non Exercitationes institaet diebus Lonae, Martis, lovis, Veneris h. IX ; Quid
Gttlois de aequationibus docuerit ezponet diebns Mariis et lovis h. IV.
FAULUS DRUDE, Dr., leciiones De undulationibus electrids habebit diebos Lnnae
et lovis h. m.
,GoogIe
30
ALFREDUS G^£JCKE, Dr., Theophrasti Ckaraderes mterpretabitar diebns Lon. et
loT. li. IV ; publice Exereitationes de Natwalibus Quaestioitibtts Atmaeanis iustitaet die
Yen. h. VI— Vm.
OTTO StJRGrEB, Dr., priTatim De anaiomta guae cotiiparat nervos sensmqug Bemel ;
publice De hominis origine semel.
FKIDEBICirS SCHmiANN, Dr., capita seleota Psyehologiae experinKntaiis die
Veneris h. V — VI gratis ezpotiet et demonstrationibiis illastrabit.
e. Leetorvm.
T. MTTJ.EB. , Prof. Dr., Lector lingaae Anglicae, KipUngii librwn Flain TttUa from the
Sills in GrermaiiiGam , Tieckii librum Des L^tens Uiberfluss in Anglicom' sermonem ver-
tendom proponet, singolia atmmque boris, et Qrammatieas et Atylice scribendi exereUa-
tiones habebit, et De scriptoribas^aHglicis nostri aevi disseret, biiiis horia , diebas Merc.
et Sat. b. Vn-IX.
ALCIDES EBRAY, Lector &ancogallicae lingoae , Bistoriae litterantm FrimcogaUi-
carum saeadi XVIIJ partem primam bia per hebd. tractabit ; in seminario romanensi
Exercitationes francogaUicas ter per hebd. institaet.
• «
GtUSTAWS SCHWEPPE, rei eqaestria m^ster, Artem equitandi docebit d. Lonae,
Martis, lovis, Veneris, Satomi h. matatinis VII — XI et horis pomeridianis ezcepto
A. Satami IV— V.
* «
OTTO FETERS artem delineandi die Satnmi h. Q — IV pablice, pnigentU horis
commodis privatim docebit.
V. ARTIDM EXEECITATIONBS.
Miuieam, arttn Mimandi, Unfuat tt UtUrai eitltittimor%m Eitropaa popuUntm etiam alii hMtUBM
ernditi et peiiti tradent, ■cholftmm illi numn ntioiiee et tempon looo oonineto indiofttoii. SaUtmii
et armomm traaandorum arlea magiatri stipendiii regiie aaotorftti dooebnnt.
,GoogIe
SCHOLAE BX ORDINE HORAEUM DISCRIPTAE.
Hon 0. THEOLOOOBCM. 0. lUBIS C0N8DLT. 0. HEDICORUM.
0. PHILOSOPaOBtM.
tu *gr. (3) Zitbarth.
lai «cdn. (6) Bove.
Ixat. imii Bom. (1] lU-
giUhtrfar, loa n
tilDU. at hmd. (4)
gtUbtrgtr. Hiit. iDri*
- (4) Jfa-faf.
Pitbol. Bl Uh
I (5) Ebiitin. 'Bj^tnt
aperim. I (3) Wolf-
kSgtl. Eterc fa}g)CD.
(2j Wolffh>t. Bidfl-
ridog. (1) WolptHgtl.
Elem. liDg. SiDKT. (3) KieUiom. Hkt. uniT. ■. ITL
XVll (3) Kluckhohn. BoUd. dem. (5J Btrthold.
Chem. iDiljt. (2) d* Buehha, Seripl, en^. mMlri
eeri (2) .ftfitfar.
Loliieri citeeh, niD. (3
Knokt. Biil. ecdet.
(B) 7MAaeJbn-(. fli
, nadii Mri (&]
Bomettteh. HiaL dogm.
[1) .BDmeeb ' ~'
' .nt.(6)Tro»Uteh.
Idsl ioria Rom, (6) Rt-
gtltbtrgtr. Ibs merci-
(5) Mrenbtrg.
Doctr. piDdecUr, (1)
Andri.
Elerc hjgieD. (2) Jfoj^-
hitgel. Ginica el policl.
obaletr. et gjniecol. (4)
Mungt. Cnnni ophlhd-
DKHCop. et operelioD. ( 1 )
Sekmid^Ritnpltr (&,■/,
9Vi)> Doctr. d^Durli.
imel. domeet. eiterD.
(G) £«#*r. Chinuf.ipe-
cial. (S) Lohmtytr.
Cbir. g*D. (Z)Rotenbaeh.
Applic rnDcl, poUDL (4) Sehtring. Zoolog. (6)
EhUrt. Aotiq. Rdd). (4) Volquardien. PMIoo.
lad. (3) Kieihom. Oral. AU. (4) it WiiamowH».
Eierc peleeogr. (1) Duatcko. Precl. chem. (G)
Waltaeh, Polttorff, de Buchka. Prosen. philoL
(1) Lto. Elerc precL (6) Tolltni. Peychol. (4)
Paiperi. iDilji. chem. toteia. (2) Poltlarff. Ung.
Bactr. (2) BtehleL Chem. corp. eirboae et idtrog,
compoe. (3) de Buehka. SccipL «ngl, Doelri leri
(2) MHUt.
TbMl, nori ImL (G) Ids pobl. Imp. G«rai. (5) Schol. cIid. (1) Ebitein Tmoi (4) Sauppt. Doctr. pecnd, (2) QritpeiUiorL
Wietingtr. S«M.lwiiii- Frmidorff. (&'/«— i^ U)- ^*'''' *"^ '^- » Dietiph. (3) Baumann. Eierc. uol.
M. et Ihiirg. (l)£naAa. prect. incliD. chirarg. (6) (G) fUere. Theocr. rnncL eniljl. (6) ScAwim.
HiM. Dori letL (G) Ltt- KOnig. CaraDi oplbel-Sem, melh. pbje. (1) Schurari. Hi«L med. eeri (G)
pmnonn. Eoeng. «joopL mol. et opention. (1) Wtiland. Eierc. ^ja. (1) Ritckt, Nernit. De
[5) Bouieet. PhH ep. Sehmidt-BitnpUr (8V, consL phji. el ddIl «b*. (2) Voigt. Chem. orgu.
id Rom. (6) Wredi. ~^'lt)- E^) >^oiA>i;A. Prtcl. «hem. (G) Waltaeh, PoUtorff.
de Buchka. Proeem. philol. (1) Lio. Eierc (3)
Litbicher. Chem. orgen. (4) ie Uilar. Eiore.
prMt. (5) TolUni. Geom. aD*tjL cnm eierc (4)
Burkhardt.
(6)8ckult». S«D. lot prir, Germ. (G)pb]r(iol, eiperim. I (6) Agric sjslem. (2) Oriepenkeri. Ciir*. iiwlom. (2)
(1) Enoke. AcU Frentdorff. In* priT. ifnttner. SchoJ. clio. EhUri. Eierc. iool. (6) Ehlert. Eierc eidweol.
ipoBL (1) Wtiit. Borue. (4) Zitbarth.{6)Bbitein{iO*j^-l2).[l) Ditihey. Eiere, geogr. (1) Wagner. Eierc
Dodr. bered. gr*ri**im. Pbjsiol. (6) J9er&if. pbji. (1) Rieckt, Sernil. Pelieogr. liL I (4)
popolor. (1) Zwiartt, Eierc policlio. ebjr. (1) «i«iniior_^. Applie. Ibeor. electr.(l) Vaigt. Tbeor.
Concnr*. md. (2) Dit- Roienbaek (10'/«), opL (4) Voigt. Oecon. pDbl. (4) Ltxii. PMlnl.
•oW. (4) «metid. PrecL diem. (6) WaUaeh, PoUtorff,
de Buehka. Tidlii* (4) Zei. Eierc. (2) £i'eA«cA*r.
Semio. romen. (I) Oatpary. AgricalL chem. (3)
ToUen». Eierc prscL (5) Tolleni. De ■nim. do-
meii. nnir. (2j Lehmann. Heir. trencogill. (2)
.ilniJreieR.
litarg. (1) Kttokt. In* crindB. (5) Ziebarth. Schol. clln. (G) Ebilein Sem. pbilol. (3) Sauppt. Sem, peedag. (3) Saupp*.
Tbeol. dogmiL II (G) PindecL I (G) Jiredte;.(10Vt — 12). Anilom. Aoim. domeet (1) arieptnkerl. Car«. loolom (2)
aaring. iatni. in tcl Piiie. crim. (4) Detmold. geaerel. (3) Herkel EhUrt. Eierc, lool. (5) EhUrt. Celc inlegr. (G)
(A) Rah^t. lai pgn. (1) .^(Jrtf. Oiteolog. et Bjnde*inolog. ScAwars. Eierc «rebMol. (]) Dilthty. Geogr.
(3) Merktt. gener. (4) Wagner. Eiere. geogr. (1) Wagner,
Eierc phjR. (1) JlweiU, JV^erniL Eierc dipton.
(1) Sltindarff. Sem, philol. (3) de WHamomt^
De enperr. Riem. (1) Ktein. Sem. mitb, pbj*.
(1) KUin. Tbeor. mol. pl*DeL et com. (4) Sehur.
iDtrod. io llDg. el liu Aagl. (4) Brandi. BeowDlI
(2) SrandL Pnct. chem. (6) Wallaeh, PaUlorff,
de Suehka. De oper» nul. (4) Liebieher. Eierc
(2) Liebtehtr. Semio. lomen. (]] Gaipary. Eierc
pr*cL (G) Totlent. De nl. iactii inct. (1) Satk-
haui, Tbeor. rormir. ilgebr. (3) Sehoenfiiei.
,GoogIe
Hoi>
O.THEOLOGORDM.
O.IUEISCONSDLT.
0. MBDICOBUM.
0. PHILOSOPHOEUM.
12-1
ftelig. chtill. Indol. (5)
HBhultt. P.I1U ep. wl
G«l. (2) rr«M. PriBil
reli|. cbrisl. (3) »r.Mi.
AcU liwit. (1) mw.
Eierc. pnct. (3) d»
Ihering. Pindect. I (5)
Merkil. D»put. d.
iotiT.PtBdKl.{l) Andri.
Proc d». (5) A. Sar.
tu pigri. (1) .Ai*-^.
Pethol. gener. (6) Orth.
Anilool. (1 (6) Mtrkel.
(4) Sehinidl-RimpUr.
Himpier. Scbol. poricl.
(6) Dameeh. Eierc.
diegnoM. (1) Da^tch.
Eitrc. oliilr. polidio. < 61
Barkmr.
Sem. ercbieol. (t) WineUr. Aaim. domnl. (I)
Oriepenkerl. Eiere. tool. (5) Mleri. Cjrd.
Troic (3) Dilthe!/. Um. ircbMol iaterpr. (1) Dd-
they. Eierc pbja. (1) Uiecke , Nernet. Exerc.
diploo). (t| Sltindorff. Semin. genain. (2) Htj/ne.
Tbeor. aumer. (3) KUin. De «nperf. Hiam. (1)
Klein. SemiD. milh. phjs. (1) KUin. Aslron.
popuU (2) ScAur. Minerii. 1 (4} Litbitch. HiM.
eiol. miDer. (1) Liehitch. Agriculu ipec (4) £m6-
tcA«r. Semin. germ. (1) Koethe. Proum. germ.
(1) Roelhe. Hitt. lill rrfucogell. (4) Gatpary.
Hi«t. philos. (5) Rehniich. Alb. Dnreri Tili (1)
DMIhfm. ia tet dii. (2) \ernst. Letba. Montdol.
[1) Feiperi.
2-3
S«m. wuch. (I) Wu-
,i>.,«-. S.m.al«ll.(l)
Kaokt.
Pbirm. (3) Marmi.
Toiic (2) Marmi. Dt
niorbig ■uriam eierc.
pncl. (2) BUrkner.
Pbjs. eiper. et mitb. (2) Rieeki. Eierc phrf.
(2) BUeke, Voigt, A'trnit. Eierc. prsct (S) Tol-
3-4
Hiririmie. (2) RM/t.
Schol. psjch. (2) Mryer.
teiiol geoerel (2) Orlh.
Eierc. bblol. (2) Orth.
Ejerc.obsl«lr.(3)itHnirr
Eierc diigoosL chir. (2)
Roienbach.
Eiercgeom. (2) Schmurz. Eiere. phyi.(2) BUckt,
Voigl, Nerntl. De«DUq.relibr.l3jUito(t*o. Eierc.
bibtiogr-(l)D«afcAo. Colloq. chem. (1) Waliaeh.
Precl. chem. [5} IValiach. PoUlorff. de Buehka.
Tw. Germ. (4) RoHhe. Cbem. ph.rm, (4) dt
Uilar. Eierc. pncL (5) Toliint. Peca»r. gp«-
d.l. (4) Sackhaui. Zinrc .nin. chem. et Uiermodi.
(1) Nernit. Undul.L electr. (2) Drudt.
4-5
rb«.l» .!mb.li.. (4)
Tichadttrt. Firt. fid.
Elerc ior. crim. (1) de
Bar.
Scboi. pslch. (2) Meyer
EMrcbislol. pelhol.prKl
(2)0rth. Eierc. iDicroK.
1 (1) Merkel et Diete
DemelbodleMnendipbrs
eleclrotber. (2) Damieh
Eierc. geom. |2) Sehwart. Logic. (3) MUiUr.
Pbjs. eiper. (2) Riteke. Hislor. recenL (2) Kluek-
Isrid. (4) Smend. Prad. diem. (5) WaUaeh,
PvUterff, de Suchka. Chem. pbirm. .Dorg. (4)
PoUlorff. Gtloia de .equsl. (2) Sarkhardt.
Theophr. Ch««i. (2) Oercke.
6-6
D« Ude iDln Md. ffi*ne
Eierc eie«. in libr. di-
Eien. inr. crim. (1) de
Bar.
Phfsiol. geaeralioD. el
embryolog(l)if«Mn^
Schol. psych (2) Meyer
Eiere. biaiol. ptthol. pncL
{l)Orth. Eierc. micraic
1 (1) Merkel et i>u*>
DernogieedaUbuetieae-
(1) Baumann. Eierc. geom. (2) Sehwart. CoU.
aulb. (1) Sehtoan. Pbjs. eiper. (2) Bitekt.
iQlrod. iD pbilot. germ. (4) Beyni. Oeeon. (4)
Cohn. SemiD. poliL (1) Cohn. PleDL pb»Dero-
g.m. (4) PtUr. PncL cbem. (5) Waiiach, Pol-
itorff, de Suehka. Mdipbjg. (t) lUhnitek.
pbj>. (I) Nemtt. Pijdioi. eipetim. (1) Schl-
6-7
Sem. MOget. N. T. (I)
WUHnptr. Smin. tj-
rtMD.(I)fl2(rinjf. Ssfflin
Ib. bist (1) rwAaeiwt
Eiere. hiit. (1) Son-
uieUch. Ejerc. eieg
[I) Wrede.
Eierc. eieget In lUir
Diipat. de dodr. PtDdecL
[6) Andri.
embrjol«g.{l)it«M»"«-
Eierc microu. I (1
Mtrktt et Diut.
Sem. milb. phjt. (1) £cAer<>>fr- Dt MboL iutU.
MalUr. Hame de lutell. (1) Mulhr. Extfc.
bislor. (1) WtUand. Eierc hbtor. (1) Eluek-
hohn. Veslim. GenD.D. (1) ifeyne. Semio. poliL
(l) Cohn. SemiD.eDgl. (1) .Bran<f'. PI«OL pb*-
et nl. iiL gnmm. (2) SrchUi. Oitl. artis (4)
Lange. Cbem. methnd. pbjs. (1) Ntmtt. Semio.
rom.D, (1) Andreitn. Colloq. m.lhem. (1)
SehotnnUt, Surkkardt. IdKU. .DimeL (1) fl«i-
king. Horb. pl.nl. (1) Koeh. Seaec qe. Dd.
(1) 0«-c*e.
7-8
Sem. «leget. N. T. (1)
Wietinutr. Stm.ibbal
(1) rtcAaeicrl. Sem
«pteni. (I) ffi(H»,
Eiere. exeg. (1) Wrtdt.
Obterr. m^Det. (1) Sehtring. Semia. m.lb. pbje.
(I) 5eAur. Semia. lagL (1) Srandl F.nrt (1)
Roetke. Eierc. de A. UDrero (1) Lang». CoUoq.
D*L (I) Gtrek*.
II lidieitie ennt, Id boc oooipecti commemonri doo potaeninL,
,GoogIe
'
,GoogIe
,GoogIe
■> DigitizedbyGoOgle
,GoogIe